رابطه پيوند والديني با طرحواره هاي ناسازگار اوليه

تحقيقات متعددي بر نقش مؤثر شيوه هاي نامناسب رفتاري والدين بر شكل گيري اختلالات روانشناختي فرزندان تأكيد كردهاند. هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه پيوند والديني با طرحواره هاي ناسازگار اوليه در جامعه دانشجويي است. تعداد 281 نفر از ميان دانشجويان دختر و پسر دوره كارشناسي دانشگاه هاي شهر قم به شيوه نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي با استفاده از پرسشنامه هاي پيوند والديني و طرح واره هاي ناسازگار اوليه مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده ها به شيوه تحليل رگرسيون چندگانه تجزيه و تحليل شد. نتايج حاكي از آن است كه پيوند والديني قوي با طرحواره هاي ناسازگار اوليه، رابطه منفي و معكوس و پيوند والديني ضعيف با طرحوارههاي ناسازگار اوليه، رابطه مثبت و مستقيم دارد. همچنين تحليل رگرسيون به روش گام به گام نشان داد كه پيوند والديني ضعيف به ميزان قابل توجه شكل گيري و افزايش طرحواره هاي ناسازگار اوليه در فرزندان را پيشبيني مي كند. بر اين اساس، ميتوان توجه متخصصان را به راهنمايي و آموزش براي بهبود كيفيت پيوند والديني به منظور پيشگيري از اختلالات روانشناختي بعدي رهنمون ساخت.