عنوان مقاله :
بررسي كشت مخلوط و تككشتي چهار گونه مرتعي در منطقه نيمهخشك شمال گنبد كاووس
عنوان فرعي :
Study of Pasture Species in Intercropping and Monoculture in Semi-Arid of Gonbad-e- kavous
پديد آورنده :
محمد اسمعيلي مجيد
پديد آورندگان :
پورگلستاني حزباله نويسنده دانشآموخته كارشناسيارشد مرتعداري دانشگاه گنبد كاووس Pour Golestani Hezbolah , نخزريمقدم علي نويسنده استاديار گروه توليدات گياهي دانشگاه گنبد كاووس Nakhzari-Moghadam Ali , ستاريان علي نويسنده 4 استاديار، گروه جنگلداري، مجتمع علوم كشاورزي و منابع طبيعي گنبد، ايران satarian ali
سازمان :
دانشيار، گروه مرتعداري دانشگاه گنبد كاووس
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1394 شماره 0
كليدواژه :
Pure cultures , كشت خالص , Yield , كشت مخلوط , Mixed cultures , نيمهخشك , عملكرد , Semi-arid
چكيده فارسي :
بهمنظور مقايسه عملكرد كمي و كيفي كشت مخلوط و خالص چند گونهي مرتعي در منطقه نيمه خشك گنبد كاووس، آزمايشي در سال 1391-92 انجام شد. الگوي كاشت (تيمارها) در 5 سطح و شامل كشت خالص Festuca ovina L.، Festuca arundinacea Schreb، Medicago scutellata L، Agropyron elongatum Jose و كشت مخلوط چهار گونه به نسبت 25 درصد از هر يك بود. نتايج نشان داد كه بيشترين عملكرد علوفه با 01/2018 كيلوگرم در هكتار مربوط به تيمار كشت مخلوط و كمترين عملكرد با 96/416 كيلوگرم در هكتار مربوط به تيمار F. ovina بود. بيشترين عملكرد بذر با 34/969 كيلوگرم در هكتار مربوط به تيمار M. scutellata بود. مقايسه ميانگين تيمارهاي الگوي كاشت نشان داد كه حداكثر ماده خشك قابل هضم در تيمار كشت خالص M. scutellata با 45/64 درصد و حداقل اين صفت نيز مربوط به تيمار كشت خالص A. elongatum با 54/49 درصد مشاهده شد. بيشترين درصد كربوهيدراتهاي محلول در آب متعلق به تيمار كشت خالص M. scutellata با 18/13 درصد و A. elongatum با 07/6 درصد حداقل اين مقدار را دارا بود. حداكثر پروتيين خام مربوط به تيمار كشت خالص M. scutellata با 55/20 درصد و حداقل اين صفت مربوط به تيمار كشت خالص F. ovina با 83/11 درصد بود. حداكثر فيبر خام مربوط به تيمار A. elongatum با 39/46 درصد و حداقل آن مربوط به تيمار كشت مخلوط با 32/37 درصد بود. نسبت برابري زمين (بر اساس وزن علوفه خشك) براي گونههاي مورد بررسي برابر با 18/1 ، يعني LER > 1 بود.
چكيده لاتين :
Monoculture and polyculture is common in arid and semi-arid of mony years in the world. In order to evaluate and compare the yield of mixed and pure range land species, this research was carried out of semi-Arid of Gonbad Kavous. The plan was designed complete Blok with three replications in crop year of 2012-2013. The treatments were with 5 levels of planting pattern included, Festuca ovina L, Festuca arundinacea Schreb, Medicago scutellata L, Agropyron elongatum Analysis of variance showed that planting pattern in forage yield and seed yield have significant effects (1%) Results showed that the highest yield was in mixed cultures by 2018.01 kg/ha and lowest yield by 416.96 kg/ha. The highest seed yield was 969.34 kg/a for M. scutellata. Comparison of means treatment showed that maximum of dry matter digestibility was for M. scutellata and cultures treated by 64.45 percent and at least some of traits of pure treatments by 49.54 percent (A. elongatum). Maximum crude protein was for M. scutellata pure cultures treated by 20.55 percent and minimum attribute the F. ovina monoculture treated with 11.83 percent. Maximum crude fiber was for A. elongatum with 46.39 percent and minimum treatment was for mixed cultures with 37.32 percent. Comparison of means treatment showed that ash forage cropping patterns to pure cultures of F. arundinacea treated with 9.83 percent and at least some of the traits of pure cultivation treatments of M. scutellata with7.45 percent, Land equivalent ratio (dry matter basis) for the species equivalent of 1.18 of the LER > 1 indicates that the result has been a mixed culture is better than in pure culture.
Keywords: Semi-arid, mixed
عنوان نشريه :
مهندسي اكوسيستم بيابان
عنوان نشريه :
مهندسي اكوسيستم بيابان
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1394