بررسي مقابله‌اي تحليل سياق سوره «نبا» در تفسير الميزان و يافته‌هاي زبان‌شناسي معاصر

Contrastive Studying of the Contextual Analysis of the Holy Chapter of the Quran “an-Naba” in Tafsir al-Mizan (the Exegesis of the Noble Quran) and the Contemporary Linguistic Findings

اعجاز متن قرآن كريم در جهان امروز بر همگان آشكار است. از همين رهگذر، بررسي تفاسير مختلف در قالب نظريه‌هاي نوين زبان‌شناختي، مي‌تواند به اثبات اعجاز قرآن ياري رساند. بررسي پديده‌هاي زباني در تفاسير براي رسيدن به تحليلي جامع و خلل‌ناپذير، امري ضروري به شمار مي‌رود. از ديرباز پرداختن به مقوله سياق، از اساسي‌ترين و زيربنايي‌ترين اصول در علوم تفسيري به ويژه تفسير قرآن بوده است. پژوهش حاضر با به كارگيري چارچوبي تلفيقي از نظريه‌هاي كنش گفتار سرل (1999) و انسجام متن هليدي و حسن (1976)، با روشي توصيفي ـ تحليلي، به اثبات جنبه‌هاي زبان‌شناختي متن در سوره مباركه «نبا» پرداخته و سعي در كشف ميزان انطباق اين تحليل زبان‌شناختي با آنچه در تفسير الميزان با در نظر گرفتن «سياق كلام» مطرح شده، دارد. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه تفاسير ارايه‌شده در تفسير الميزان با نتايج به دست‌آمده از تحليل متن در قالب چارچوب‌هاي مذكور، نسبتاً همسوست و مطالعات زبان‌شناختي در حوزه نام‌برده در بالا مي‌تواند علاوه بر تسهيل درك مفاهيم قرآني، شبهات موجود در زمينه اعجاز كلامي قرآن را به چالش كشد.

The miracle of the text of the holy Quran has been revealed for all in today world. For this, the examination of the different exegeses (tafasir) of the holy Quran in the form of the new linguistic theories can help to prove the miracle of the holy Quran. It is necessary to study the language phenomena in the exegeses of the holy Quran to achieve a comprehensive and inevitable analysis. From the ancient time, it has been the most fundamental and prominent principles in the exegetic sciences specially the exegesis of the holy Quran. with applying a fusional framework of Searle’s Theory of Speech Acts (1999) and the Halliday & Hasan’s (1976) theory of text cohesion with analytic- descriptive method, The present research is going to prove the linguistic aspects of the text in the Holy chapter of the Quran “an-Naba” and it tries to explore the amount of cohesion of this linguistic analysis with what has been regarded in Al-Mizan exegesis with considering the determined speech context. The outcomes show that the presented exegeses in Al-Mizan exegesis coheres rather with the text analysis in the mentioned framework and the linguistic studies in this determined field in addition to facility the understanding of the Quranic concepts, it challenges the available doubts in the verbal miracle of the noble Quran. Keywords: Context, Searle’s Theory of Speech Acts, The Halliday & Hasan’s (1976) theory of text cohesion.