روش‌شناسي قرآني سرّ الاِسرا در استنباط آموزه‌هاي عرفاني و اخلاقي ماثور

The Quranic Methodology of Serol’esra’ in Inferring the Cited Mystical & Ethical Teachings

قرآن كريم در جايگاه رهبر تفكر اسلامي، مهم‌ترين منبع در استخراج آموزه‌هاي اسلامي از جمله تعاليم عرفاني و اخلاقي است؛ اما متاسفانه در كاربست‌هاي نظريات عرفاني و اخلاقي كمتر حضور دارد و در بسياري از تفاسير معنوي موجود از قرآن كريم نيز تفسيرهايي غير روشمند و در نتيجه نادرست ارايه شده است. اين نوشتار از نوع توصيفي ـ تحليلي است كه با تلفيقي از روش‌هاي تحليل مستندشناختي، تحليل محتوا و روش كتابخانه‌اي، روش‌ها و رهاوردهاي كتاب «سرّ الاِسرا » تاليف استاد عرفان و اخلاق معاصر، آيهاللّ?ه سعادت‌پرور را به عنوان يك متن عرفاني و اخلاقيِ روشمند مطالعه كرده است. هدف اين تحقيق، كشف روش‌هاي م?لف در تفسير آموزه‌هاي عرفاني و اخلاقي ماثور با محوريت قرآن كريم است. يافته‌هاي پژوهه فرارو عبارت‌اند از: لزوم فحص گسترده از كل قرآن براي استخراج هر آموزه عرفاني و اخلاقي و بيان مباني اين فحص، كاركرد قرآن كريم در اعتبارسنجي سند روايات عرفاني و اخلاقي، راهبردسازي قرآن كريم در تفسير روايات عرفاني و اخلاقيِ داراي اختلاف و نيز لزوم استفاده از قواعد ادبي و قوانين علم اصول استنباط در استنباط آموزه‌هاي عرفاني و اخلاقي.

The noble Quran is the most important source for extracting the Islamic teachings such as mystical and ethical teachings in the position of the leader of Islamic thought but unfortunately, it has a little presence in the applications of the mystical and ethical theories. It has been presented non-methodological exegeses and consequently untrue by the many available ethical exegeses of the noble Quran. This note is descriptive-analytic with combining the methods of the analysis of documentary, the analysis of the content and the library method, it has studied the methods and results of Serol’esra’ book as an ethical and mystical (spiritual) text based on methodology written by the contemporary ethic and spiritual teacher “Ayatollah Saadat Parvar”. The aim of this paper is to explore the writer’s methods in the explanation of the mystical (spiritual) and ethical teachings which have been mentioned by the noble Quran and hadiths with the pivot of the noble Quran. The out comings are: the necessity of the extensive research of the whole of the holy Quran for extracting every of these mystical and ethical teachings and expressing the principles of this research; the function of the noble Quran in the authentication of the chain of the narrator in the mystical and ethical hadiths and the holy Quran being the strategy for the explanation of the mystical and ethical hadiths with disharmony and the necessity of using literature principles and the rules of the science (ilm) of the principles of deduction in inferring the mystical and ethical teachings. Keywords: The noble Quran, Wisdom which are cited by the noble Quran and Hadiths, Ethic cited by the noble Quran and hadiths, The method of deduction, Saadat Parvar, Serol’esra’.