نشانگرها و حكمت هاي حذف جواب شرط در قرآن كريم

The Aims and Objectives of Omitting the Main Clause of Some Conditional Sentences in the Holy Quran

در جملات شرطي، دو ركن اساسي «شرط» و «جواب شرط» وجود دارد كه از نظر معنا، متوقف بر يكديگرند. گاهي ركن جواب شرط در اين جملات حذف مي شود كه بايد براي تكميل فهم معنا، به حكمت آن پي برد. از نظر فصاحت و بلاغت، لفظ مذكور بايد بر محذوف دلالت كند تا جملات معماگونه نباشد. مقاله حاضر با روش توصيفي ـ تحليلي، نشانگرها و حكمت هاي حذف جواب شرط در قرآن كريم را بررسي كرده است. برخي از نشانگرهاي حذف جواب شرط عبارت است از: وضوح و روشني جواب، تكرار جواب در آيات قبل، دلالت جمله بر محذوف، وجود تعليل و دلالت مقام. بعضي از حكمت هاي حذف جواب شرط هم شامل بيان عظمت، تهويل، نشان از زشتي محذوف، و بيان شگفتي است.

There are two main pillars in conditional sentences; condition and condition answer. Meaningfully, they are compatible with each other. Sometimes the pillar of the condition answer is eliminated in these examples so that we need to refer to the wisdom of that to perfect the meaning. On the count of fluency and eloquence the omitted word must implied on the eliminating word so that the sentences are not perplexed. Using a descriptive-analytic method, the present study seeks to analyze the markers and eliminating wisdoms of condition answer in the Holy Quran. Some of the markers of eliminating the condition answer include; the clarity of the answer, the repetition of the answer in previous verses, the implication of the sentence on the eliminating factor, the existence of teaching and implying the position. Some of the wisdoms of the condition answer could be; expressing the magnificence, Tahvil, the sign of ugliness of the eliminating factor, expressing the awesomeness.