بررسي شيوع و ميزان مقاومت آنتي‌بيوتيكي استافيلوكوك اورئوس‌هاي جداشده از بيني كاركنان اتاق‌هاي عمل بيمارستان نكويي شهر قم، سال 1393

Prevalence and Antibiotic Resistance of Staphylococcus aureus Isolated from Nose of Personnel of Operating Rooms of Nekouei Hospitalin Qom City,(Iran) 2014

زمینه و هدف: استافیلوكوك اورئوس، یكی از 5 عامل ایجاد‌كننده عفونت‌های بیمارستانی است. وجود این باكتری در اتاق‌های عمل، از مهم‌ترین عوامل ایجاد عفونت‌های بیمارستانی می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی میزان آلودگی حاصل از استافیلوكوك اورئوس موجود در بینی كاركنان اتاق‌های عمل و میزان مقاومت آنتی‌بیوتیكی مربوط به آن انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه، نمونه‌گیری با استفاد از سواپ استریل از مدخل قدامی بینی كاركنان روی محیط مولر هینتون آگار انجام شد، سپس نمونه‌های به‌دست‌آمده به محیط مانیتول ‌سالت آگار، منتقل و استافیلوكوك‌های كاتالاز مثبت و كوآگولاز مثبت جدا شدند. برای تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیكی از روش دیسك دیفیوژن آگار استفاده گردید. دیسك‌ها براساس جدول CLSI انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون كای‌اسكوئر و تی‌تست صورت گرفت. یافته‌ها: در این پژوهش، 47 نفر (25/60%)، مرد و 31 نفر (75/39%)، زن بودند. 22 نفر (20/28%) {9 نفر (90/40%)، زن و 13 نفر (09/59%)، مرد} حامل استافیلو‌كوك اورئوس در بینی خود بودند. پنج گروه مورد آزمایش حامل باكتری شامل: 3 نفر جراح (63/13%)، 7 نفر اسكراب (31/83%)، 4 نفر سیركولر (18/18%)، 4 نفر بیهوشی (18/18%) و 4 نفر خدمات شاغل در اتاق ‌عمل (18/18%) بود. بیشترین مقاومت آنتی‌بیوتیكی در بینی مربوط به پنی‌سیلین و پیپراسیلین با مقاومت 20 نمونه (90%) و كمترین مقاومت مربوط به ونكومایسین با مقاومت 4 نمونه (18/18%) و سفوتاكسیم، 5 نمونه (72/22%) بود. از میان 5 رسته شغلی؛ نیروی اسكراب، بیشترین و جراحان، كمترین (به ترتیب 83/31% و 63/13%) تعداد حاملین باكتری بینی را به خود اختصاص دادند. بین رسته شغلی و استافیلوكوك در بینی، رابطه معنی‌داری وجود داشت. نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، تعداد محدودی از كاركنان اتاق عمل نسبت به آنتی‌بیوتیك سفوتاكسیم و ونكومایسین مقاومت نشان دادند، لذا اتخاذ روش‌های درمانی و بعضاً پیشگیرانه توسط این دو آنتی‌بیوتیك می‌تواند بیشتر مورد توجه قرار گیرد، همچنین جلوگیری از تجویز بی‌رویه‌ی آنتی‌بیوتیك‌ها پیشنهاد می‌‎شود.

Background and Objectives: Staphylococcus aureus is one of the five causes of nosocomial infections. Presence of this bacterium in operating rooms is one of the most important causes of nosocomial infections. This study was performed to investigate the contamination rate of S. aureus in the nose of personnel of operating rooms and its related antibiotic resistance. Methods: In this study, samples were taken from the nasal entrance of the personnel using a sterile swab on Mueller-Hinton agar medium. Then, the obtained samples were transferred to mannitol salt agar, and catalase- and coagulase-positive Staphylococci, were separated. Finally, agar disk diffusion method was used to determine antibiotic susceptibility. Data analysis was performed using Chi square and t-test. Results: In this research, 47 males (60.25) and 31 females (39.75) were studied. Twenty-two subjects (28.20%) {9 (40.90%) females and 13 (59.09%) males}, were nasal carriers of Staphylococcus aureus. Five experimental bacteria carrier groups included 3 (13.63%) surgeons, 7 (83.31%) scrubs, 4 (18.18%) circulars, 4 (18.18%) anesthesias, 4 (18/18%) services working in operating room. Most antibiotic resistance in the nose was against penicillin and piperacillin with resistance of 20 samples (90%) and the lowest resistance was against vancomycin with resistance of 4 samples (18.18%) and cefotaxime with 5 samples (22.72%). Of five occupational categories, scrub staff were the highest and surgeons were the lowest nasal carriers. 31.83% and 13.63%, respectively). There was a significant relationship between occupational category and nasal staphylococcus. Conclusion: According to the results of this study, limited number of operating room staff were resistant to cefotaxime and vancomycin antibiotics. Therefore, more attention can be paid to adoption of therapeutic and some preventive methods by these two antibiotics and also recommended of excessive prescription of antibiotics is prevention.