عنوان مقاله :
پايش اثر نانوكوركومين روي سميت سرب در رده سلولي Huh7-1x-ARE-luc
عنوان فرعي :
Monitoring the Nanocurcumin Effect on Lead Exposure in the Huh7-1x-ARE-luc Cell Line
پديد آورنده :
كاوسي سعيده
پديد آورندگان :
شيرزاد هادي نويسنده دانشگاه امام حسين Shirzad H , رحيمي راد نازنين نويسنده گروه ژنتيك، دانشكده علوم زيستي، دانشگاه تربيت مدرس، تهران، ايران Rahimi rad Nazanin , جليلي شيرين نويسنده پژوهشگاه علوم انتظامي و مطالعات اجتماعي، تهران، ايران Jalili Shirin , صادقي زاده مجيد نويسنده گروه ژنتيك- دانشكده علوم پايه- دانشگاه تربيت مدرس- تهران- ايران Sadeghizadeh M
سازمان :
گروه ژنتيك، دانشكده علوم زيستي، دانشگاه تربيت مدرس، تهران، ايران
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1395 شماره 0
كليدواژه :
Nanocurcumin , Nrf2 , oxidative stress , Reporter cell line , Antioxidant responsive element (ARE) , استرس اكسيداتيو , عوامل پاسخگو به آنتي اكسيدانها , رده سلولي گزارشگر , نانوكوركومين
چكيده فارسي :
هدف: ژنوم انسان حاوي ژنهاي محافظت كننده است كه داراي توالي عوامل پاسخگو به آنتي اكسيدانها در پروموترشان است كه بيان آنها بهطور خاص تحت تاثير عامل رونويسي Nrf2 قرار ميگيرد. اين مسير پيام رساني (ARE\KEAP1) عمدهترين مكانيسم دفاعي در برابر استرس اكسيداتيو است. رده سلولي حاوي عوامل پاسخگو به آنتي اكسيدانها (ARE)، سلولهاي گزارشگر حساسي هستند كه براي تشخيص عوامل فعال كننده پاسخگو به آنتي اكسيدانها بهكار ميروند و ميتوانند در شناسايي مواد اكسيداتيو همچون سرب كمك كننده باشند.
مواد و روشها: در اين مطالعه از رده سلولي پايدار Huh7-1x-ARE-luc توليد شده، استفاده شد. مهار فعاليت متابوليكي سلولهاي Huh7 در غلظتهاي مختلف سرب (0 تا 80 ميكرومولار) توسط آزمون MTT سنجيده شد. در ادامه رده سلولي Huh7-1x-ARE-luc براي بررسي آثار استرس اكسيداتيو با سرب بهعنوان يك تركيب القا كننده استرس اكسيداتيو و نانوكوركومين بهعنوان يك آنتي اكسيدان در غلظتهاي متفاوتي از اين تركيبات تيمار شد و سپس ميزان فعاليت لوسيفرازي زيستحسگر بررسي شد. همچنين ميزان بيان ژنهاي مسير ARE\KEAP1 توسط Real time PCR تعيين شد.
نتايج: نتايج نشان ميدهد كه غلظت 30 ميكرومولار سرب باعث مهار متابوليكي 50 درصدي سلولهاي Huh7 ميشود. فعاليت لوسيفرازي سلولهاي تيمار شده با غلظتهاي 4 و 8 ميكرومولار از نانوكوركومين و غلظت 30 ميكرومولار از سرب نسبت به كنترل ( 30 ميكرومولار سرب) كاهش يافته است و با افزايش غلظت نانوكوركومين به 16 ميكرومولار اين فعاليت افزايش مييابد. نتايج تحليل دادههاي حاصل از Real time-PCR نشان ميدهد كه بيان تمامي ژنهاي مورد بررسي شامل Nrf2 و NQO1 در رده سلولي Huh7-1x-ARE-luc تيمار شده با سرب 30 ميكرومولار و نانوكوركومين 4 و 8 ميكرومولار نسبت به تيمار همان ژنها با سرب 30 ميكرومولار كاهش يافته است. از سوي ديگر؛ بيان اين ژنها در سلولهاي تيمار شده با سرب 30 ميكرومولار و نانوكوركومين 16 ميكرومولار نسبت به تيمار همان ژنها با سرب 30 ميكرومولار افزايش داشته است.
نتيجهگيري: نانوكوركومين بهعنوان يك آنتياكسيدان توانسته اثر سميت سرب را احتمالاً از طريق مسير ARE\KEAP1 بهطور معنيداري كاهش دهد؛ در نتيجه ميتواند بهعنوان يك آنتياكسيدان در كاهش استرس اكسيداتيو استفاده شود.
چكيده لاتين :
Objective: The human genome consists of protective genes, which contain a sequence known as the antioxidant responsive element (ARE) located in their promoter regions. ARE is specific to the transcription factor NF-E2 related factor2 (Nrf2). This signaling pathway is the major defense mechanism against oxidative stress that comprises the chemoprotective response. The cell line that expresses the ARE reporter is sensitive for the detection of ARE activating compounds. It can help to identify toxicity risk and antioxidant activity of chemicals and drugs.
Methods: We used a stable Huh7 ARE-reporter cell line in this study. Metabolic activity of these cells in different concentrations of lead (0 to 80 micromole) was evaluated by the MTT test. We assessed the effects of oxidative stress. We exposed the Huh7 ARE-reporter cell line to different concentrations of lead, an oxidative stress inducer, and nanocurcumin, an antioxidant compound, after which we investivated luciferase activity. Real-time PCR was used to detected ARE\KEAP1 pathway gene expression.
Result: Lead, at 30 ?M, suppressed 50% of the cells’ metabolic activity. Cells treated with both lead (30 ?M) and nanocurcumin at 4 ?M and 8 ?M had decreased luciferase activity compared to those treated with only lead. This activity increased when we increased the nanocurcumin concentration to 16 ?M. Real-time PCR analysis showed decreased NQO1 and NRF2 expressions in cells treated with both lead (30 ?M) and nanocurcumin (4 ?M and 8 ?M) compared to just lead treated cells. However, NQO1 and NRF2 had increased expressions in cells treated with both lead (30 ?M) and nanocurcumin (16 ?M) compared to just lead treated cells.
Conclusion: Nano curcumin, as an antioxidant, significantly reduced the toxic effects of lead toxic. This effect probably occurred through the ARE\KEAP1 pathway. Hence, nanocurcumin could be used as an antioxidant to reduce oxidative stress.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي آسيب شناسي زيستي
عنوان نشريه :
پژوهش هاي آسيب شناسي زيستي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1395