شناسايي و اولويت‌بندي عوامل موثر بر ارزيابي عملكرد نظام مديريت دانش (مطالعه موردي: يك دانشگاه دفاعي)

تحرك سازمان‌ها در جهت سازمان‌هاي يادگيرنده از الزامهاي پيشرفت در محيط پويا، چالشي و به سرعت در حال تغيير امروز است. مديريت دانش، مبادله دانش و خلاقيت را تشويق كرده و در نتيجه منجر به بهينه‌سازي عملكرد و بهره‌وري در سرمايه فكري مي‌شود. در مقاله حاضر، در راستاي دستيابي به هدف تحقيق (تبيين چارچوبي جهت ارزيابي عملكرد نظام مديريت دانش) ادبيات موضوع مورد بررسي قرار گرفت و چارچوب اوليه تحقيق معرفي گرديد. بهمنظور تاييد چارچوب اوليه، روش دلفي ساعتي و جهت محاسبه درجه اهميت معيارها، روش فرايند تحليل سلسله مراتبي فازي (AHP) بهكار گرفته شد. در اين راستا از ديدگاهها و نظرات 30 تن از كارشناسان و خبرگان موجود در حوزه مديريت دانش در يك دانشگاه نظامي استفاده گرديد. يافته‌هاي تحقيق نشان داد شاخص «يادگيري و كاربرد واقعي دانش در سازمان» با وزن 400/0 از ديدگاه خبرگان، بالاترين درجه اهميت را كسب نمود. شاخص‌هاي «زيرساخت سازماني مناسب مديريت دانش»، «وجود فرهنگ خلق و تعاملات دانش»، «بهبود كيفيت و بازدهي سازمان» و «رضايت ذينفعان از نظام» بهترتيب در اولويتهاي بعدي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه بايد در ارزيابي عملكرد نظام (سيستم) مديريت دانش سازمان‌ها، شاخص‌ها و ملاك‌هايي همچون كاربردي بودن واقعي دانش در سازمان، وجود پديده يادگيري و فرهنگ تعاملات دانشي ميان كاركنان، بررسي وجود يك نظام فناوري اطلاعات و زيرساخت امن و مناسب با دقت بالاتري مورد بررسي قرار گيرند. طراحي و ايجاد نقشه دانش با در نظر داشتن و شناسايي حوزه‌هاي مختلف دانش دفاعي در سازمان، نگاشت و ذخيره دانش كاركنان با توجه به نقشه دانشي، شناسايي و تهيه فهرست خبرگان سازماني در حوزه‌هاي مختلف بههمراه مجاري ارتباطي آنها، به تسهيم عادلانه دانش در سازمان‌هاي نظامي كمك مي‌كند.