الگويي (پيشنهادي) براي تبيين نظريه مردم سالاري ديني آيت الله خامنه اي

The Proposed Paradigm for the Statement of Ayatollah Khamenei’s Religious Democracy Theory

درباره مردم سالاري ديني دست كم مي توان به سه موج اصلي با نمايندگان مشخص قائل بود. موج اول دوره مشروطيت با نمايندگي علامه نائيني، موج دوم در دوره تأسيس و شكل گيري جمهوري اسلامي با محوريت امام خميني و موج سوم، دوران اصلاحات و پسااصلاحات كه آيتالله خامنه اي برجسته ترين نماينده آن بوده و پرپسامدترين بحث ها را صورت داده است. در اين ميان، نظريه مردم سالاري ديني آيت الله خامنه اي بدون صورت نظري و بافت تئوريك بوده، در تك مواضع و تك گزاره هايي پراكنده است. يكي از مقوّمات فراهم آوردن صورت نظري براي ديدگاه هاي ايشان در اين باره، به دست دادن الگويي از بحث است كه براي چارچوب بندي نظري تلقي ايشان ظرفيت و امكان داشته باشد. براي اين كار و با توجه به تلقي بسيط آيتالله خامنه اي از مردم سالاري ديني، در اين نوشتار الگويي طرح شد كه به نظر مي رسد با توجه به آن مي توان گزاره هاي پراكنده ايشان را درباره مردم سالاري ديني در هيئت يك نظريه مشخص، منسجم كرد.

Concerning the religious democracy, it can be considered at least three main trends with the specific representatives. The first trend during the Constitutionalism represented by Allameh Naeeni , the second one in time of the development of Islamic Republic directed by Imam Khomeini and the third one, in time of reforms and post-reforms represented specially by Ayatollah Khamenei’ being along with the most frequent issues. Meanwhile, Ayatollah Khamenei’s religious democracy theory without any theoretical countenance is scattered as mono- proposition and mono- position. One of the elements of providing the theoretical facet for his viewpoints in this regard is deriving a pattern with the potentiality of theoretical classification. Consequently, concerning the extensive interpretation of Ayatollah khamene’ee from the religious democracy, in this writing it was developed a pattern relying on it; the scattered propositions can be consistent in form of a specific theory.