بازنمايي ايرانِ پس از انقلاب در فيلم آرگو

”Representation of Post-revolution Iran in “Argo

پرسش اصلي پژوهش حاضر ا ن است ه فيلم آرگو با استفاده از چه نشانه ها ي به بازنما يي تازه اي از واقعه گروگان گيري در سفارت ايالات متحده آمر يكا يا در تهران مي پردازد و چگونه اين ماجرا و ا يران پس از انقلاب بازنما يي مي شود. براي بررسي اين امر از نظريه بازنما يي و برداشتي تلفيقي از رو يكرد نشانه شناختي بارت و فيسك به عنوان روش مطالعه بهره برده ا يم. همچنين سعي شده است با تحليل نشانه شناسيِ جزءبه جزءِ صحنه هاي مهم فيلم و طراحي جدول براي دسته بندي بعضي داده ها، به تحليلي منسجم در مورد چگونگي بازنما يي آرگو از ايران و مردم ايران در مقطع پس از انقلاب دست يابيم. افته هاي اصليِ حاصل از تحليل دلالت هاي اوليه و ثانو يه فيلم آرگو نشان مي دهد ا ين فيلم كاملا در راستاي نشان دادن ايراني دلهره آور، ترسناك، از هم گسيخته و پر آشوب حركت مي كند. آرگو از مردم ايران دو نوع بازنمايي ارائه مي دهد. اول؛ قشر مخالف انقلاب كه به واسطه وقوع آن، به دنبال خروج - و به تعبيري فرار- از وضعيت آشفته ا يران هستند. دوم؛ قشر عامي مسلمان و موافق انقلاب كه افرادي عصبي و خشونت طلب هستند. ا ين گروه با انقلاب همراهي مي كنند و نسبت به خارجي ها ديدي كليشه اي و همراه با نفرت دارند. همچنين دو نوع بازنما يي از مسئولان حاكم در دوره پساانقلاب وجود دارد؛ اول مسئولان نظامي- امنيتي (اعضاي كميته و سپاه) كه ا يجاد كننده فضاي رعب و وحشت هستند، حساس و مخالفِ حضور خارجي ها در ايران اند و دوم مسئولان دولتي كه بي اختيار و بدون عمل تنها ناظر اتفاقات و رو يدادهاي انقلاب هستند و ساده انديشانه عمل مي كنند. اين در حالي است كه طرف مقابل؛ يعني جامعه جهاني و به خصوص آمريكا، منسجم، مهربان و مسئوليت پذير تصو ر شده است و آراسته به فضا يل اخلاقي به مراتب بالاتري است.

The primary questions investigated in this study are: “by applying what kinds of signs, does the movie Argo offers a novel representation of hostage crisis at U.S. embassy in Tehran?” and “how this event and post-revolutionary Iran are represented in this movie?” To explore these questions, the theory of representation and mixed understanding of Barthes and Fisk’s semiotic approach were applied. In addition, element-wise semiotic analysis of significant scenes of the movie and developing a table for categorization of some data contributed to a consistent analysis to understand the representation of post-revolutionary Iran in Argo. Our findings based on the analysis of primary and secondary implications of the movie suggest that the movie is intended to represent a horrific, chaotic and fearful Iran. Argo focuses on two types of representation of Iranian people: a) the anti-revolutionary groups trying to go abroad and scape the post-revolutionary condition and, b) general public of pro-revolutionary Muslims who are represented as nervous and violent people. The latter group is engaged in Islamic revolution and adopt a stereotypical and hate-ridden approach to foreigners. In addition, post-revolutionary authorities are represented in two ways; the military-intelligence authorities (members of revolution committee and Islamic revolutionary guards) who are creating a setting of fear and horror, and are sensitive and opposed to the presence of foreigners in Iran. In contrast, governmental officials are represented as lacking any authority since they merely watch post-revolution events and they are simple-minded. Meanwhile, the global community, especially the United States, is represented as kind, consistent, and responsible and characterized by high moral characteristics