بررسي پتانسيل و توان اكولوژيك توسعه صنعتي با استفاده از GIS (مطالعه موردي: توسعه شهرك صنعتي سمنان)

(Study of Ecological Capability of Industrial Development using GIS (Case Study: Development of Semnan Industrial Town

زمينه و هدف: توجه به مساله توان سرزمين براي استقرار صنايع جهت پيشگيري از بحران هاي محيط زيستي محتمل و همچنين استفاده شايسته و پايدار از جميع امكانات پهنة سرزمين، يكي از موضوعات حايز اهميتي است كه در سال هاي اخير مورد توجه برنامه ريزان قرار گرفته است. در مطالعه حاضر با توجه به ضرورت تعيين توان اكولوژيك سرزمين براي كاربري هاي مختلف پيش از اجراي توسعه، توان سرزمين براي توسعه شهرك صنعتي سمنان مورد ارزيابي قرار گرفت. روش بررسي: در ارزيابي مذكور از روش ارزيابي چند معياره (MCE) بر اساس مدل اكولوژيكي توسعه صنعتي مخدوم استفاده شده است. در قالب اين فرآيند، ابتدا منابع محيط زيستي منطقه شناسايي گرديده سپس با تلفيق و رويهم گذاري لايه هاي اطلاعاتي با استفاده از سيستم اطلاعات مكاني (GIS) نسبت به ارزيابي توان منطقه اقدام گرديد. نتيجه گيري: نتيجه بررسي حاكي از آن است كه با در نظر گرفتن تمامي پارامترهاي اكولوژيكي، حدود 75% از كل منطقه مورد مطالعه براي توسعه كاربري صنعتي داراي توان نسبتا مناسب(طبقه2) بوده و ساير منطقه داراي شرايط نامناسب مي باشد ولي با حذف پارامتر ارتفاع كه آخرين اولويت را در مدل به خود اختصاص داده است كل منطقه در توان نسبتا مناسب (طبقه2) قرار مي گيرد.

Background and Objective: Attention to land capability for establishment of industries and also wise and sustainable use of land to prevent environmental crises have been considerd by planners in recent years. Regarding the necessity of ecological capability evaluation for different uses before any development plan, land capability for development of Semnan industrial town has been studied in this paper. Method: In this regard, Multi-Criteria Evaluation (MCE) was used accoding to Makhdoom industrial development model. In the first stage, environmental resources were identified. Next, land capability was determined by overlaying the different layers in GIS. Conclusion: Considering all ecological parameters, the results show that about 75% of the total area is relatively suitable (level 2) for industrial development and the rest is unsuitable. All the area can be considered as relatively suitable, if elevation parameter (the last priority in the model) is deleted.