كليدواژه :
نوآوري , آموزش عالي , دانشگاه تهران , دانشگاه كارآفرين , كارآفريني دانشگاهي , مدل گيب
چكيده فارسي :
ظهور دانشگاه كارآفرين به‌عنوان نمود عيني ارتباط صنعت و دانشگاه، افق‌هاي نويني از اشتغال‌زايي و كارآفريني در سطح گسترده را فراروي برنامه‌ريزان و مديران دانشگاه‌ها قرار مي‌دهد. هدف از اين پژوهش، تعيين وضعيت شاخص‌هاي دانشگاه كارآفرين برمبناي مدل گيب (2012) در دانشگاه تهران است.
روش اين پژوهش، پيمايشي و توصيفي است. جامعه آماري اين پژوهش دانشكده‌هاي فني مهندسي، مديريت و كارآفريني دانشگاه تهران است كه 299 نفر از اعضاي هيات علمي به‌عنوان نمونه انتخاب شده‌اند و تعداد 271 پرسش‌نامه برگردانده شده است. براي جمعآوري دادهها از پرسش‌نامه استاندارد گيب (2012) استفاده شده و تجزيه و تحليل دادهها به وسيله نرمافزار آماري اس.پي.اس.اس انجام شده است.
يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه مولفه‌هاي چشم‌انداز، ماموريت و راهكار دانشگاه؛ حاكميت و اداره دانشگاه؛ ساختار و طرح سازماني؛ چندرشته‌اي، فرارشته‌اي؛ قدرت نفوذ؛ مديريت ذينفعان و ارزش‌هاي جامعه؛ دانش‌آموختگان؛ انتقال دانش؛ مركز رشد، تامين مالي مخاطرات در تمام شركت‌هاي مشتق از دانشگاه در وضعيتي نسبتاً مطلوب و مولفه‌هاي بينالملليسازي و آموزش كارآفرينانه و سرمايه‌گذاري در وضعيت نامطلوبي قرار دارند.
نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه وضعيت كلي شاخص‌هاي دانشگاه كارآفرين برمبناي مدل گيب (2012) در دانشگاه تهران در حد نسبتاً مطلوبي است. بنابر نظرات اساتيد دانشگاه تهران مي‌توان نتيجه گرفت كه شاخص‌هاي دانشگاه كارآفرين شامل: مولفه‌هاي چشم‌انداز، ماموريت و راهكار دانشگاه، حاكميت و اداره دانشگاه، ساختار و طرح سازماني، قدرت نفوذ و استفاده از منابع متنوع، مديريت ذينفعان و ارزش‌هاي جامعه، دانش‌آموختگان، چندرشته‌اي و فرارشته‌اي، انتقال دانش، مركز رشد، تامين مالي مخاطرات در شركت‌هاي مشتق از دانشگاه در وضعيتي نسبتاً مطلوب و مولفه‌هاي بينالملليسازي، آموزش كارآفرينانه و آموزش سرمايه‌گذاري در وضعيت نامطلوبي قرار دارند. با توجه به نتايج به دست آمده از بين مولفه‌هاي دانشگاه كارآفرين، شاخص مركز رشد، تامين مالي مخاطرات در شركت‌هاي مشتق از دانشگاه بيشترين تاثير را در توسعه دانشگاه تهران به عنوان دانشگاه كارآفرين دارد.
چكيده لاتين :
The emergence of the entrepreneurial university as an objective relationship between industry and academia, offers new horizons of employment and entrepreneurship on a large scale to decision makers, planners and university administrators. The aim of this study was to assess the entrepreneurial capacity of the University of Tehran based on the Gibb model 2012.
The present descriptive research was conducted via a survey. The population of this research was 299 faculty members of the faculties of Engineering, Management and Entrepreneurship of the University of Tehran, and 271 respondents completed the questionnaires. The University Entrepreneurial Scorecard of Gibb (2012) was used for data collection, and data analysis was conducted using the SPSS software.
The results indicate that the components of the entrepreneurial university including: concept vision, mission strategy, governance, organisation design, multidiscipline transdiscipline, leverage, public value and stakeholder engagement, alumni, knowledge transfer, incubation, across all departmenta spin offs venture funding were relatively good. However, internationalisation and enterprise entrepreneurship education were in unfavourable condition.
The results show that the overall situation of indicators of entrepreneurial university based on the Gibb model at the University of Tehran was at a relatively good level. According to comments of faculty members of the University of Tehran, it can be concluded that the components of concept vision, mission strategy, governance, organisation design, multidiscipline transdiscipline, leverage, public value and stakeholder engagement, alumni, knowledge transfer, incubation, across all departmenta spin offs venture funding were relatively good. Nevertheless, internationalisation and enterprise entrepreneurship education were in unfavourable condition. According to the results obtained from the indicators of entrepreneurial university, indicator of across all departmenta spin offs venture funding has the greatest impact on the development of the University of Tehran as a entrepreneurial university
