فساد اداري و پيشگيري از آن، با توجه به قانون ارتقاء سلامت نظام اداري و مقابله با فساد

Administrative Corruption and Prevention from it Based on the Administrative System Health Promotion and Anti-Corruption Law

فساد از جمله پديده هاي سازماني است كه روند توسعه كشورها را به طور چشمگير با مشكل روبه رو مي سازد. فساد اداري در مفهوم كلي خود زير پا نهادن ضوابط و استفاده غيرقانوني از اختيارات اداري براي نفع شخصي است. گسترش فساد و آثار مخربي كه اين پديده در جوامع و حكمراني دارد دولت ها را بر آن داشته تا مبارزه با آن را نه فقط در سطح ملي كه در سطح بين المللي نيز دنبال كنند، اولين نتيجه اين تلاش را در سطح بين المللي مي توان تصويب كنوانسيون ملل متحد براي مبارزه با جنايات سازمان يافته فراملي دانست. تصويب قانون ارتقاء سلامت نظام اداري و مقابله با فساد در سال 1390 در حقيقت مسبوق به افزايش چشمگير جرايم مالي- اقتصادي در نهادها و سازمان هاي دولتي و عمومي بوده است؛ به عبارت ديگر، تصويب اين قانون و عنوان آن، خود حكايت از آن دارد كه قانون گذار به تهديد جدي فساد اداري- مالي عليه بقاء قانوني نظام اجتماعي- سياسي و آرامش عمومي پي برده است. آنچه در اين قانون به عنوان يك نوآوري مهم قابل بررسي است، پيشگيري از بزه هاي اداري- مالي است. يكي از مهمترين اقدامات قانون جمهوري اسلامي ايران در مسير مبارزه با فساد تصويب همين قانون ارتقاي سلامت نظام اداري و مقابله با فساد بود كه از حيث تقنيني نقطه عطفي جامع در مبارزه با فساد تلقي شده كه ابعاد مختلف پيشگيري از فساد و مقابله با آن را مدنظر قرار داده و الگوهايي را براي رسيدن به اهداف مربوط به مبارزه هم جانبه با فساد ارائه كرده است. براين اساس فساد تابعي از حكمراني است و به هر ميزان شاخص هاي حكمراني بهبود يابد. شاخص هاي فساد كاهش خواهد يافت. روش مورد استفاده در اين مقاله توصيفي-تحليلي مي باشد.

Corruption is among the organizational phenomena that slows down the development of countries to a large extent. Administrative corruption, in a broad sense, refers to violation of the rules and illegal use of one's administrative authority for one's own interest. The phenomenon of corruption and its devastating effects on communities and governance has made governments fight against it not only at the national level but also at the international level, the first result of which at the international level is adoption of United Nations Convention to fight against the transnational organized crimes. The adoption of the Administrative System Health Promotion and Anti-Corruption Law in 2011 has actually occurred due to a considerable increase in financial-economic crimes in public institutions and organizations. In other words, the adoption of this law and its title indicates that the legislator has realized that financial administrative corruption is a serious threat to the survival of the socio-political system as well as public peace. What is noticeable in this law as an important innovation is prevention from administrative and financial crims. One of the most important measures taken by the Islamic Republic of Iran in order to fight against corruption is its adoption of the Administrative System Health Promotion and Anti-Corruption Law, which is considered a turning point in combating and fighting against corruption and has prediced strategies to achieve the goals of anti-corruption fight. Therefore, corruption is a function of governance, and the more the governance indicators improve, the more the corruption indicators will decrease. A descriptive-analytic method has been used in this study.