ارايه‌ الگويي براي افزايش خلاقيت در آموزش كارگاههاي طراحي رشته‌ مهندسي معماري

A model to enhance creativity in education of design studios in the discipline of architectural engineering

مطالعات بر روي فرايند يادگيري از قرن بيستم آغاز شد. روان شناسان رفتارگرا يادگيري را امري موروثي و تابع حواس مي‌دانستند؛ با مطالعات تكميلي شناخت‌گرايان يادگيري محصول تمايزات ذهني يادگيرنده‌ها عنوان شد. در واقع تمايزات ذهني افراد به الگوي ثابتي در رفتار و عملكرد منجر شده كه از آن به عنوان سبك يادگيري ياد مي‌شود. منظور از سبكها ترجيح افراد در استفاده از تواناييها‌ي يادگيري است. اين مقاله با هدف شناسايي تمايزات ذهني يادگيرنده‌ها و ارتباط آن با عملكرد خلاق دانشجويان در كارگاههاي طراحي معماري است. ازاين رو، اين پرسش مطرح مي‌شود كه سبكهاي متمايز يادگيرنده‌ها چگونه عملكرد آنها را متاثر مي‌سازد؛ يا به عبارتي چگونه با بهره‌گيري از سبكهاي متمايز يادگيرنده‌ها مي‌توان در كارگاههاي طراحي معماري بستري براي بروز خلاقيت دانشجويان فراهم ساخت. راهبرد اصلي براي پاسخ‌گويي به اين پرسش، باتوجه به رويكرد كمّي تحقيق، از نوع همبستگي است كه اثربخشي سبك يادگيري بر عملكرد خلاق را مورد ارزيابي قرار مي‌دهد؛ در جمع‌آوري اطلاعات از ابزار سنجش سبك يادگيري هِرمان(HBDI) استفاده شده است. از نرم افزار تحليل‌آماري(SPSS) براي راستي‌آزمايي مطالعات تيوري از طريق تحليل داده‌هاي كمي استفاده شد. دستاوردهاي اين مقاله نشان مي‌دهد كه يك رابطه‌ي معناداري بين سبك يادگيري تعاملي و عملكرد تحصيلي وجود دارد. يافته‌هاي اين تحقيق مي‌تواند امر هدايت هر چه موثرتر و خلاق‌تر آتليه‌هاي طراحي معماري را به ويژه با كاربست فعاليتهاي گروهي بهبود بخشد.

Studies on the learning process began in the twentieth century. Behavioral psychology, knew learning as Inheritable matter which related to senses; further studies by cognitive psychologists emphasized learning as learnerʹs mental differentiation product. In fact, mental differences, leading to a consistent pattern of behavior which is called as learning style. The meaning of learning styles is studentsʹ preference in using of learning abilities. This paper aims to identify different learning styles and its relation to the creative performance of students in architectural design studios. Hence this question arises that how learnersʹ distinct learning styles affects their performance; or in other words, how applying of different learning styles provides a platform for creative response in architectural design students. The main strategy for responding to this question, according to a research quantity approach, is correlation research that evaluates the impact of learning styles on creative education performance; Herman Brain Dominance Instrument (HBDI) is used for data collection to measure learning styles. The SPSS statistical software was used to validity results of theoretical studies through quantitative data analysis. Findings indicate that interactive learners had better performance in class team work and internal learners were creative in home activities. Results also show that there is a significant relation between the learning style of interactive learners and their academic performance. The results of this study can be used to promote in leading more efficient and more creative architectural design studios, especially in implementation of group activities.