نقد و بررسي كتاب نفثه المصدور زيدري نسوي

شهاب‌الدين زيدري نسوي يا شهاب الدين نورالدين محمد زيدري نسوي (مرگ 647 ه ق) شاعر، نويسنده و مورخ قرن هفتم هجري است. تحصيلات وي در خراسان انجام گرفت. او منشي سلطان جلال‌الدين خوارزمشاه آخرين شاه خوارزمشاهيان بود و در آغاز كار در خدمت امراي محلي نسا بسر مي‌برد و سپس به اردوگاه سلطان جلالالدين خوارزمشاه در عراق و آذربايجان پيوست. وي از سال 622 ق صاحب ديوان انشاء آن سلطان جلال‌الدين شد و تا سال 628 ق در اين سمت باقي بود وي دو كتاب ارزشمند پيرامون تاريخ ساطان جلال الدين خوارزمشاه نوشت¬كه شامل نفثه المصدوربه زبان فارسي وسيرت جلاالدين به زبان عربي مي باشد كه در اين مقاله به بررسي و معرفي كتاب نفثه المصدورپرداخته مي شود . مولف در اين اثر ازمنابعي همچون: 1-استفاده از روش مشاهده ومعاينه پديده ها 2-ثبت اخبار وديده ها وشنيده ها به سبك مطالعه ميداني، زيدري بسياري از وقايع را با روش معاينه و مشاهده ثبت ودرج نموده است. 3- طبقه بندي اطلاعات: در اين كتاب طبقه بندي منظم و موضوعي توسط مولف يا كاتبان درج نشده به همين دليل يكي از كتب تاريخي مي باشد كه كمتر مورد توجه خوانندگان قرار گرفته، استعمال بسيار زياد از عناصر خيال منجربدان شده تااين اثر به يك رساله ادبي تعبير شود تا تاريخي. 4- منابع كتبي:عمده منابع نفثه المصدور عبارتنداز: 1- قرآن كريم 2- تاريخ يميني 3- منشآت بديع الزمان همداني و مقامات حريري 4- كليله ودمنه 5- بكارگيري از اشعار چهل تن از شاعران عربي گو 13 تن از شاعران فارسي گو. استفاده كرد.