Loss and Gain in Poetic, Prose, & Explanatory Translations of the Holy Qur'ān (Text in Persian)

كاهش و افزايش در ترجمه هاي منظوم، منثور و مشروح قرآن كريم

The Qur'ān is an extremely rich source of wisdom، beauty، and Salvation، this is why in whose service so much time، money، and talent have been spent (Yusuf Ali، 1937، p. ix). Despite all these efforts the Book still remains highly challenging. The Holy Qur'ān with its divine nature، impregnable language، deepest meanings، and a pleasant melody still challenges translators. The prioritizing of، or better say، approximating some features of the Qur'ān by translators will result in loss of some other aspects in translations. The present research was carried out to find out which of the poetic، prose، and explanatory English translations of the Qur'ān have been more successful in preserving the form and meaning of the Holy Qur'ān using Nida and Taber’s framework (1969). The corpus of the study consisted of Surah Ya Sean and its three different English translations، namely poetic (by Fazlollah Nikayin)، prose (by Arthur J. Arberry)، and explanatory (by Yusuf Ali). The research found that the poetic translation is the one which has suffered the most in terms of both form and meaning. Prose translation has been the most successful in preserving the form and explanatory translation the most successful one in preserving the meaning.

قرآن منبع عظيم حكمت، زيبايي و رستگاري است و از همين رو زمان، پول و استعدادهاي زيادي روي اين كتاب آسماني صرف شده است (يوسف علي، 1973، 4). علي رغم همه اين تلاش ها، اين كتاب آسماني همچنان پرچالش باقي مانده است. ماهيت آسماني، زبان رسوخ ناپذير، معاني عميق و آهنگ دلنشين قرآن هنوز مترجمان را به چالش مي كشد. ارجحيت بخشيدن يا نزديك كردن ترجمه توسط مترجمان به برخي از ويژگي هاي قرآن منجر به از دست رفتن ويژگي هاي ديگر آن در ترجمه مي شود. تحقيق حاضر با تكيه بر چهارچوب نظري نايدا و تيبر (1969) با هدف مشخص كردن ميزان موفقيت هر يك از ترجمه هاي انگليسي منظوم، منثور و مشروح قرآن كريم در حفظ صورت و معناي اين كتاب آسماني انجام گرفت. پيكره تحقيق متشكل از سوره يس و سه ترجمه انگليسي منظوم، منثور و مشروح آن است كه به ترتيب توسط فضل الله نيك آيين، آرتور جي. آربري و يوسف علي انجام شده است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه ترجمه منظوم قرآن بيشترين تعداد عدم حفظ را در صورت و معنا داشته است. اين در حالي است كه ترجمه منثور موفق ترين ترجمه در حفظ صورت و ترجمه مشروح موفق ترين ترجمه در حفظ معنا مي باشد.