بررسي فلسفي مقوله جهل از ديدگاه رابرت پراكتور و نتايج اين بررسي براي نظريه‌هاي ترويج علم

Philosophical Analysis of Ignorance and Its Implications for the Theories of Public Understanding of Science

معرفت‌شناسي در فلسفه مبحث شناخته‌شده‌اي است ولي جهل‌شناسي كه نقطه‌ى مقابل معرفت‌شناسي مي‌باشد، موضوعي نوپا و نيازمند پژوهش است. هر چند در طول تاريخ در مورد جهل جسته و گريخته تفكر و بحث شده است و گاه تعاريفي از سوي فلاسفه و منطق دانان براي آن ارائه شده است ولي هيچ‌گاه مانند معرفت‌شناسي به صورت يك حوزه مطالعاتي مستقل به آن نگاه نشده و مورد بررسي قرار نگرفته است. رابرت پراكتور اولين كسي است كه مطالعه پيرامون جهل را به عنوان حوزه‌اي مستقل آغاز كرده و عنوان جهل‌شناسي را براي اين حوزه پيشنهاد داده است. مقوله ترويج علم نيز در چند دهه‌ى اخير به صورت علمي مورد مطالعه قرار گرفته است و تحت عنوان مشاركت عمومي در علم بصيرت‌هاي خوبي در اين زمينه بوجود آمده است. در اين مقاله سعي شده است الگوهاي مشاركت عمومي در علم با ديدي جهل‌شناسانه بررسي شود تا اصلاحات مثبتي در جهت بهبود اين الگوها صورت گيرد. لازم به ذكر است بررسي جهل‌شناسانه‌ى مشاركت عمومي در علم موضوعي است كه تا كنون مورد مطالعه و پژوهش قرار نگرفته است.

Epistemology is well-known in philosophy, but agnotology, the opposite of epistemology, is a new subject that needs more investigation. Robert Proctor is the first one who initiated studying ignorance as an independent field and termed it agnotology. It is possible to examine agnotology in different areas, as Proctor conducted a detailed research on the agnotology of tobacco industry. Likewise, Science and Public Participation has been scientifically studied by academic institutions only for the past few decades. Public Participation in science is important to improving the interaction between scientists and laymen, science and society. The improvement of public participation in science, leads to scientific and cultural progress. In this essay, we try to study the patterns of public participation in science from an agnotological standpoint