شماره ركورد :
959370
عنوان مقاله :
تأثير تمرينات ويژه انفرادي، گروهي و مشاركتي بر عملكرد شناختي كودكان مبتلا به اختلال هماهنگي رشدي 9 - 12 سال
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Individual, Group and Cooperative Special Practices on the Cognitive Function of Children Aged 9-12 Years With Development Coordination Disorder
پديد آورندگان :
زارعي، جواد دانشگاه فردوسي مشهد - پرديس بين الملل - گروه رفتار حركتي , طاهري، حميدرضا دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم ورزشي - گروه رفتار حركتي , قاسمي، عبدالله دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - دانشكده علوم انساني و اجتماعي - گروه تربيت بدني , سهرابي، مهدي دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم ورزشي - گروه رفتار حركتي
تعداد صفحه :
12
از صفحه :
188
تا صفحه :
199
كليدواژه :
اختلال هماهنگي رشدي , تمرينات انفرادي , تمرينات گروهي , تمرينات مشاركتي , عملكرد شناختي
چكيده فارسي :
اهداف پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير تمرينهاي ويژه انفرادي، گروهي و مشاركتي بر عملكرد شناختي كودكان 12-9 ساله مبتلا به اختلال هماهنگي رشدي انجام گرفت مواد و روشها 40 نفر از دانش آموزان پسر 12-9 سال از مدارس ابتدايي شهر مشهد انتخاب شدند تشخيص اختلال هماهنگي رشدي با استفاده از پرسشنامه ارزيابي اختلال هماهنگي رشدي ونسخه ارزيابي كلي حركت در كودكان، مصاحبه باليني و تأييد روان پزشك صورت گرفته شركت كنندگان به صورت تصادفي به چهار گروه كنترل، انفرادي، گروهي و مشاركتي كه از دو زيرگروه تشكيل شده بود) تقسيم شدند. گروهها، تمرين هاي منتخب را به مدت 24 جلسه و هر جلسه 60 دقيقه انجام دادند. آزمودني ها قبل و بعد از تمرينات به وسيله آزمون هاي ارزيابي كلي حركت در كودكان و آدمك گوديناف ارزيابي شدند. يافته ها تحليل داده ها با استفاده از تحليل كواريانس چند متغيره صورت گرفت. نتايج نشان داد تمرينات ويژه انفرادي، گروهي و مشاركتي بر اختلال هماهنگي رشدي و عملكرد شناختي كودكان تأثير معنادار دارد (0/05 >P) | نتيجه گيري به نظر ميرسد كه برنامه هاي تمريني ويژه انفرادي، گروهي و مشاركتي به بهبود اختلال هماهنگي رشدي و عملكرد شناختي در كودكان مبتلا به اختلال هماهنگي رشدي كمك مي كند.
چكيده لاتين :
Objectives The purpose of this research was to determine the effect of the special individual, group and cooperative exercises on the cognitive function of children. Methods Forty boy students aged 9–12 years were chosen from elementary schools of Mashhad. The diagnosis of development coordination disorder, was done using Development Coordination Disorder Questionnaire (DCDQ), Movement Assessment Buttery for Children -2 Test, clinical interview and confirmation of a psychiatrist. Participants were randomly divided into four groups (control, individual, group, and cooperative which include two groups in below). They trained with one trainer for 24 sessions, and each session lasted for about 60 minutes. Before and after the exercises, the test groups were evaluated by MABC2 and Goodenough dummy test. Results Data analyses were done using multivariate covariance. The results showed that special individual, group and cooperative exercises had a significant effect on development coordination disorder (P<0.05) and cognitive performance of development coordination disorder children (P<0.05). Conclusion In conclusion, special individual, group and cooperative exercises can help to improve the development coordination disorder and cognitive performance in development coordination disorder children.
سال انتشار :
1395
عنوان نشريه :
روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران
فايل PDF :
3629437
عنوان نشريه :
روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت