بررسي رابطه بين سياست‌هاي پولي و رفاه كشاورزان در راستاي كاهش فقر در ايران

The Relationship between Monetary Policies and Farmers’ Welfare to Reduce Poverty in Iran

يكي از عامل‌هاي رفاه كشاورزان قدرت خريد آن­ها با توجه به درآمد بدست آمده و هزينه‌هاي مصرفي­ است. افزايش رفاه كشاورزان را مي­توان از مقدار افزايش قدرت خريد آن­ها كه به نوعي به رابطه مبادله داخلي كشاورزان وابسته است، حدس زد. اين مطالعه سعي دارد به تحليل رابطه بين سياست­هاي پولي و رفاه كشاورزان در راستاي كاهش فقر در ايران با استفاده از الگوي VAR طي سال­هاي 1391-1360 بپردازد. نتايج برآورد رابطه هم انباشتگي يوهانسون نشان مي­دهند كه رابطه مبادله داخلي كشاورزان رابطه‌اي مثبت و معنادار با متغيرهاي رشد بخش كشاورزي، نرخ تورم، نرخ بهره و نرخ ارز واقعي و رابطه منفي معنادار با متغير عرضه پول دارند. ضمن آنكه الگوي تصحيح خطاي برداري برآورد شده نيز بر وجود ارتباط تاخيري دو دوره‌اي ميان رشد بخش، نرخ ارز واقعي و نرخ بهره با رابطه مبادله داخلي كشاورزان دلالت مي‌كند. بازنگري در بسته سياست‌هاي حمايتي بخش كشاورزي به گونه‌اي كه بتواند اثرات منفي تغييرات متغيرهاي كلان و فرا بخشي را پوشش دهد، توصيه مي‌شود.

Purchasing power of earned income and family consumption expenses, are among the main drivers of farmers’ welfare. One can predict any improvement in well-being of agricultural producers based on their purchasing power enhancement which, in turn, is related to domestic terms of trade index (DTOT). Present study aims at analyzing the relationship between monetary policies and farmers' welfare using vector autoregressive model for the period from 1981 to 2012.The Johansen test results confirm that DTOT index is directly and significantly affected by sector growth, inflation, interest and real exchange rates in the long term. Furthermore, the estimated error correction model recognizes a dynamic two-period lagged relationship among aforementioned variables in the short term. Reconsideration of agricultural support policies in order to neutralize the possible adverse impacts of macroeconomic variables’ changes is recommended.