تاثير پختن دانه ي جو و ترتيب مصرف كنسانتره و علوفه بر شاخص هاي مرتبط با مقاومت به انسولين در ماديان هاي بالغ عربي

Effect boiled barley and order of consumption of concentrate to forage on proxies related to insulin resistance in adult Arabian mares

در اين پژوهش تاثير پختن دانه ي جو و ترتيب مصرف كنسانتره و علوفه بر مقاومت به انسولين در ماديان هاي عربي با استفاده از مدل ديناميكي گلوكزانسولين بررسي شد. تعداد شش راس ماديان (سن 4 الي 10 سال، ميانگين وزن بدن 34±409 كيلوگرم) طي چهار دوره ي دو هفته اي به صورت كراس اور تغذيه شد. در دو نوع ترتيب خوراك دهي، بخش كنسانتره اي جيره يا نيم ساعت بعد (علوفه-غلات) و يا نيم ساعت قبل از مصرف علوفه (غلات-علوفه) در اختيار اسب ها قرار گرفت. دانه ي جو يا به صورت خرد شده (خرد شده) و يا به صورت پخته شده (پخته شده) در جيره ي اسب ها استفاده شد. در روز چهاردهم هر دوره، نمونه ي خون از سياهرگ وداج گردني حدود چهار ساعت بعد از وعده ي خوراك صبحگاهي گرفته شد و غلظت هاي هورمون انسولين و گلوكز خون تعيين شد. پاسخ انسولين، حساسيت ‏به ‏انسولين، پاسخ سلول هاي لوزالمعده اي بتا، گلوكز مصرفي بافت هاي غير وابسته به انسولين و نسبت تصحيح شده انسولين به گلوكز با استفاده از مدل ديناميكي گلوكز انسولين محاسبه شد. نتايج نشان داد كه ترتيب خوراك دهي تاثيري بر پاسخ انسولين، پاسخ سلول هاي بتاي لوزالمعده، نسبت تصحيح شده انسولين به گلوكز نداشت (0.05 < P). در مقابل پاسخ سلول هاي بتاي لوزالمعده (ميلي واحد بين المللي بر ليتر در دقيقه) در تيمار حاوي جو پخته شده (719) بيشتر از تيمار جو خرد شده (478) بود (0.05 > P). در تيمار حاوي جو خرد شده نسبت گلوكز به انسولين با ميزان گلوكز مصرفي بافت هاي غيروابسته به انسولين همبستگي منفي و با شاخص حساسيت به انسولين همبستگي مثبت داشت در حالي كه اين روابط در تيمار حاوي جو پخته شده مشاهده نشد. نتايج نشان داد كه پختن دانه ي جو سبب افزايش نسبت گلوكز به انسولين در حالت پوستپرانديال مي شود كه ممكن است احتمال بروز عارضه ي مقاومت به انسولين در ماديان هاي نژاد عربي را افزايش دهد.

In this study, effect of boiling of barley grain and order of consumption of concentrate to forage on proxies related to insulin resistance in Arabian mares were studied using minimal model of glucose and insulin dynamics. Six mares age 4-10 years, mean body weight 445±34 kg) were fed during four periods of 14-days in a cross-overs experiment. In two feed sequencing, the concentrate part of ration was offered either 30 min. after (F-C) or 30 min. before forage part (C-F). Barley grain was either crushed (crushed) or boiled for 3h in water (boiled). At the end of each period, blood samples were taken from jugular vein four hours after morning meal. Blood samples were analyzed for insulin and glucose concentrations. Insulin response, insulin sensitivity, response pancreatic beta cells, tissue glucose non-insulin dependent and modified insulin glucose ratio were calculated based on proxy of the dynamic model. The results showed that feed sequencing had no significant effect on insulin response, response of beta cells, and modified insulin to glucose ratio (P > 0.05). Beta-cell response mIU/(L. min-1) in boiled barley was higher than that in crushed barley (719 vs. 478, P < 0.05). A positive correlation was found between insulin sensitivity and glucose consumption of non-insulin dependent tissues in crushed but not in boiled barley. The results showed that feeding boiled barley might increase postprandial glucose to insulin ratio which might lead to insulin resistance in adult Arabian mares.