پيش‌بيني سازگاري زناشويي براساس انسجام خانوادگي ، زمان باهم بودن و منابع مالي در معلمان زن

Prediction of Marital Adjustment Based on Family Solidarity, Time for Togetherness and Financial Sources in Female Teachers

اين پژوهش باهدف پيش‌بيني سازگاري زناشويي براساس انسجام خانوادگي، زمان باهم بودن و منابع مالي در معلمان زن انجام‌شده است. روش پژوهش، توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري شامل تمامي معلمان متأهل زن مقطع ابتدايي شهركرج در سال تحصيلي 94-93 بود كه به ‌صورت نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي 230 نفر به ابزارهاي پژوهش پاسخ دادند. براي گردآوري داده‌ها از پرسش نامه سازگاري زناشويي اسپنير (1976، DAS) و بمنظور سنجش انسجام خانواده، زمان باهم بودن و منابع مالي از مقياس فرايند و محتواي خانواده ساماني (1387) استفاده شد. داده‌ها از راه همبستگي پيرسون و رگرسيون گام‌به‌گام تجزيه ‌و تحليل شدند. نتايج نشان دادند كه در سطح معناداري 05/0>P،‌ انسجام خانوادگي، زمان باهم بودن و منابع مالي با سازگاري زناشويي معلمان رابطه اي معنادار دارند و هم چنين، نتايج رگرسيون گام‌به‌گام نشان دادند كه به‌ غير از منابع مالي كه اثري معنادار در معادله رگرسيون نداشت، دو مؤلفه انسجام خانوادگي و زمان باهم بودن47/7 درصد از واريانس سازگاري زناشويي را تبيين مي‌كنند. براساس يافته‌هاي پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه انسجام خانواده و زمان باهم بودن توانايي پيش‌بيني سازگاري زناشويي را دارند.

The present research aims to predict marital adjustment based on family solidarity, time for togetherness and financial sources among female teachers. The research uses descriptive and correlation type method. The statistical population included all married female teachers of elementary schools in Karaj city in the academic year of 2014-2015 that by using random cluster sampling 230 subjects responded to research tools. To collect information, the questionnaire of Dyadic Adjustment Scale of Spanier (DAS, 1976), and Samani questionnaire of family process and content (2005) were used to measure family solidarity, time for togetherness and financial sources. Pearson correlation and stepwise regression data helped to analyze data. The results showed that family solidarity, time for togetherness and financial sources have a significant relationship with marital adjustment of teachers in significant level of P< 0.05. Also stepwise regression analysis showed that apart from financial sources that did not have a significant effect at the regression equation, two components of family solidarity and time for togetherness explain together 47.7 percent of the variance of marital adjustment. According to findings, it can be concluded that family solidarity and time for togetherness have ability to predict marital adjustment.