نكاح موقت طويل المدت

Long – Term Temporary Marriage

نكاح موقت هرچند داراي تشابهات بسيار با نكاح دائم است؛ ليكن داراي شرايط و ويژگي هاي مخصوص به خود است. يكي از اين ويژگي ها، لزوم ذكر مدت است. قانونگذار ايران، راجع به تعيين حداكثر مدت در نكاح موقت، ضابطه اي تعيين نكرده است. هدف مقالۀ حاضر، تبيين حدود اختيار متعاقدين در تعيين حداكثر مدت نكاح موقت است و در آن سعي شده است تا به اين پرسش پاسخ داده شود كه طويل المدت شدن، چه تأثيري بر ماهيت و وضعيت حقوقي نكاح موقت دارد. با توجه به اصول كلي حقوقي و منابع معتبر فقهي، بايد گفت اصل حاكميت اراده، ايجاب مي كند متعاقدين در تعيين حداكثر مدت نكاح موقت، مختار باشند. لذا، طويل المدت بودن، في نفسه، ماهيت و وضعيت حقوقي نكاح موقت را تغيير نم يدهد.

Although temporary marriage has a lot of similarities to permanent marriage, it has its own conditions and characteristics. One of these characteristics is necessity of determination of term. Legislator of Iran hasn’t defined any provisions for maximum duration in temporary contracts. The purpose of this essay is to distinguish the power of parties in determination of maximum period in temporary marriage. It tries to answer this question: does being long-term effects the legal status and nature of temporary marriage? Based on general legal principles and study of religious sources, we should say that parties are free to determine maximum term of temporary marriage. Therefor being long-term doesn’t alter legal status and nature of temporary marriage by itself.