رابطه‌ سبك‌هاي فرزندپروري والدين و آسيب‌هاي كودكي ادراك شده فرزندان با سبك‌هاي دلبستگي بزرگسالي آن ها

Relationship of Parenting Styles and Offspring’s Perceived Childhood Traumas with their Attachment Styles in Adulthood

بسياري از پژوهش‌هاي انجام شده در زمينه دلبستگي بيان كرده‌اند كه تعاملات مراقب ـ كودك و واكنش‌هاي مراقب به كودك، نقشي اساسي در شكل‌گيري دلبستگي كودك ايفا مي‌كنند. هدف اين پژوهش تبيين چرخه انتقال بين نسلي سبك‌هاي دلبستگي بود كه در اين راستا به بررسي تاثير سبك‌هاي فرزندپروري والدين و آسيب‌هاي كودكي بر سبك‌هاي دلبستگي فرزندان پرداخته شد. در اين پژوهشِ پس رويدادي با طرح علي، 175 نفر از دانشجويان ايراني به روش در دسترس از دانشـگـاه خوارزمـي، تهران، و علوم پزشكـي البرز انتخاب شده و به ابزار پيوند والدين، پرسش‌نامه آسيب‌هاي كودكي، و پرسش‌نامه سبك‌هاي دلبستگي بزرگسالان پاسخ دادند. داده‌ها به وسيله آزمون تحليل واريانس، تحليل ميانجي، و تحليل مسير مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج نشان دادند كه تفاوت در سبك‌هاي فرزندپروري والدين موجب تفاوت در سبك‌هاي دلبستگي فرزندان آن‌ها مي‌شود. نتايج تنها از رابطه بين دو مولفه مراقبت و كنترل والدين با شاخص اجتناب دلبستگي حمايت كردند، و بين اين مولفه‌ها با شاخص اضطراب، رابطه‌اي مشاهده نشد. از طرفي آزار عاطفي ادراك شده‌، در رابطه بين مولفه‌هاي فرزندپروري والدين و شاخص اجتناب دلبستگي فرزندان، ميانجيگري مي‌كند. نهايتاً به مدلي دست يافتيم كه چگونگي تاثير همزمان دو عامل مراقبت و كنترل بر شاخص اجتناب، با ميانجيگري آسيب‌هاي ادراك شده كودكان را نشان مي‌دهد.

Various studies on attachment showed that child-caregiver interaction and caregiver’s reaction to child have momentous role in formation of child’s attachment. The aim of this study was to explain the intergenerational transmission cycle of attachment styles. In this regard the effect of parenting styles and childhood traumas on children’s attachment styles was investigated. This study is an ex post facto with causal design, and 175 Iranian available students were selected from Kharazmi University, Tehran University and Alborz University of Medical Sciences. Participants completed the Parental Bonding Instrument, the Childhood Trauma Questionnaire, and the Adult Attachment Questionnaire. Data were analyzed by ANOVA, mediation analysis, and path analysis. The results indicated that different parenting styles lead to different attachment styles in children. Our results supported the relation-ship between parent’s care and over-protection factors with avoidance index of attachment, while no significant relationship was observed between these two factors with anxiety index. Moreover, perceived emotional abuse had a mediator roll in the relationship between parenting components and avoidance index of attachment. Finally, we achieved a model of simultaneous effects of two care and control factors on avoidance index, which is mediated by the perceived childhood trauma.