عنوان مقاله :
تاثير هايپركايفوزيس بر استراتژي بازيابي تعادل جوانان و سالمندان در پاسخ به اغتشاشات ناگهاني
پديد آورنده :
بيراوند رامين
پديد آورندگان :
صاحبالزماني منصور نويسنده استاد گروه آسيبشناسي و حركات اصلاحي، دانشكده تربيتبدني دانشگاه شهيدباهنر، كرمان، ايران , دانشجو عبدالحميد نويسنده استاديار گروه آسيبشناسي و حركات اصلاحي، دانشكده تربيتبدني دانشگاه شهيدباهنر، كرمان، ايران
سازمان :
دانشجوي دكتري، گروه آسيبشناسي ورزشي و حركات اصلاحي، دانشكده تربيتبدني، دانشگاه شهيدباهنر،كرمان، ايران
كليدواژه :
كايفوزيس , كنترل پاسچر , سالمند , جوان
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: تغيير در استراتژي بازيابي تعادل بهعنوان يكي از ريسكفاكتورهاي زمينخوردن سالمندان شناخته ميشود. هدف از تحقيق حاضر پاسخ به اين سوال است كه آيا انتقال استراتژي بازيابي تعادل سالمندان از مچ پا بهسمت ران، تحتتاثير افزايش طبيعي زاويه كايفوز در اثر افزايش سن قرار ميگيرد يا خير؟
مواد و روشها: بههمين منظور، شصت آزمودني مرد بهصورت تصادفي انتخاب شدند و با توجه به هدف تحقيق، در يكي از چهار گروه سالمندان كايفوتيك، سالمندان نرمال، جوانان كايفوتيك و جوانان نرمال (بهترتيب با ميانگين سني 7/3±3/65، 1/3±5/63، 7/1±7/23 و 1/1±3/24 سال) قرار گرفتند. در ادامه، جهت ارزيابي استراتژي بازيابي تعادل، اعمال آشفتگي از طريق حركت ناگهاني دستگاه تردميل صورت گرفت و نوسانات دامنه حركتي مچ پا و ران آزمودنيها توسط سيستم Motion Analysis ثبت گرديد. سطح معنيداري در اين تحقيق 05/0P? در نظر گرفته شد.
نتايج: تحليل دادهها نشان داد كه در مقايسه با جوانان، نوسانات دامنه حركتي مفاصل سالمندان از مچ پا بهسمت ران انتقال پيدا كرده است (05/0 > P). نتايج همچنين نشان داد كه با وجود افزايش نوسانات، دامنه حركتي مفاصل در اثر هايپركايفوزيس (از 5درصد تا 24درصد)، اين افزايش نوسانات در هر دو گروه جوان و سالمند معنيدار نميباشد (05/0 < P).
نتيجهگيري: بهطور كلي ميتوان اظهار داشت كه بازيابي تعادل در سالمندان عمدتاً از طريق استراتژي ران و در جوانان عمدتاً از طريق استراتژي مچ پا صورت ميگيرد. از طرفي، به نظر ميرسد كه اين تغييرات در استراتژيهاي تعادلي سالمندان تحتتاثير افزايش طبيعي زاويه كايفوز در اثر افزايش سن قرار نگرفته و از عوامل ديگري تاثير ميپذيرد.
چكيده لاتين :
Background and Objective: Change in balance recovery strategy is one of the risk factors for falls in the elderly. The aim of this study was to answer the question whether the transfer of balance recovery strategy from ankle to hip joint in elderly is affected by natural increase of kyphosis with aging or not.
Materials and Methods: In this study, 60 men were randomly selected and classified in four groups: the kyphotic elderly, normal elderly, kyphotic youth and normal youth (respectively with a mean age of 65.3±3.7, 63.5±3.1, 23.7±1.7 & 24.3±1.1 years). For assessment of the balance recovery strategy, perturbation was done through sudden movement of the treadmill. Range of motion (ROM) of the ankle and hip joint of subjects were recorded by a motion analysis system when perturbation was done. The significance level was considered p < 0/05.
Results: Data analysis showed that ROM of the ankle is transferred to hip joint in elderly compared to young people (p < 0/05). The results also showed that despite the increased ROM in hyperkyphotic people (from 5% to 24%), this increase in both young and elderly people were not significant (p > 0/05).
Conclusion: In general, it can be said that elderly had mainly hip dominant strategy and youth had mainly ankle dominant strategy for balance recovery. On the other hand, it seems that the changes in balance recovery strategies of older people is not affected by the natural increase of kyphosis angle due to aging and it is affected by other factors.
عنوان نشريه :
دانشور- پزشكي
عنوان نشريه :
دانشور- پزشكي