نگرشي نو به جناس در قصايد خاقاني به‌عنوان مختصه‌اي سبكي

A new view to pun in khaghani‘s odes as a style characteristic

توجه زياد به صناعات بديعي يكي از ويژگي‌هاي سبك ارّاني است. كاركرد صناعات بديعي در ديوان خاقاني- كه در حقيقت پيشرو اين سبك است- با شگردهاي خاصي همراه است كه دست‌يابي به آن‌ها دقت خاصي مي‌طلبد. در اين ميان، جناس يكي از آرايش‌هاي لفظي بديعي و از پربسامدترين صناعات بديعي به‌كاررفته در ديوان خاقاني است كه از نشانه‌هاي توجه زياد او به فُرم شعر و شناخته‌شدن او به‌عنوان يك شاعر فرماليسم است كه شايد يكي از ويژگي‌هاي سبك شخصي او نيز باشد. در اين مقاله شگردهاي پردازش جناس و نقش اين صنعت در تصويرگري قصايد اين شاعر بررسي شده و اين مهم‌ترين دستاورد اين پژوهش است كه تاكنون بدان توجه نشده است؛ بر اين اساس تقسيمات زير از كاركرد جناس در قصايد ارايه شده است: 1. جناس تصويرگر 2. جناس تصويردار 3 . جناس نقش‌آفرين در تصويرگري 4. جناس ملفوف 5. جناس تبعيت‌كننده از قاعده لف‌ونشر 6. جناس تام با قاعده طرد و عكس 7. جناس تابع يا مزدوج.

Paying too much attention to rhetorical figures is one of the characteristics of in addition to khaqani‘s works that are the best example of this style they include all of the characteristic which shows his personal style. Pun as one of the rhetorical figures is one of the highest frequencies in rhetorical figures used in khaqani’s odes that can be one of the characteristic of his personal style and it includes different types: 1. Pun Imaging 2. Pictured pun 3. Functional pun in picture making 4. Pun mlfvf 5. Pun following features of involution and evolution 6. Absolute pun with convention of rejection and reverse 7. Dependent and conjugate pun