ارزيابي طرح مسكن مهر رشت از منظر پيشگيري محيطي از جرم

An Analysis of Rasht Mehr Housing Project in Environmental Crime Prevention

يكي از عوامل تسهيل كننده ي بروز جرايم، عوامل محيطي به ويژه مسيله مسكن در جوامع امروزي است. مسكن نامناسب ميتواند با در اختيار قرار دادن فرصتهاي مجرمانه، تسهيل كننده ي فرايند گذار از انديشه به عمل و درنهايت محيطي ناامن با خطر بزهديدگي بالا باشد. اين نگراني به ويژه در مورد مجتمع هاي مسكوني بسيار مشهود است. به همين دليل، ضروري است مسكن مهر به عنوان بزرگ ترين طرح تاريخ عمران و شهرسازي كشور كه زندگي ساكنان كثيري را تحت شعاع قرار داده است، از لحاظ قابليت جرم زايي و پيشگيري مورد سنجش قرار گيرد. در پژوهش حاضر مسكن مهر رشت با اصول كليدي سه نظريه ي پيشگيري از جرم از طريق طراحي محيطي، فضاي قابل دفاع و پنجره هاي شكسته يعني قلمروبندي، نظارت و حفظ و نگه داري تطبيق داده شده است و جهت اثبات يافته هاي حاصل از بررسي هاي نظري، بررسي هاي ميداني نيز از طريق توزيع پرسشنامه و تهيه تصاوير صورت گرفته است. به طور كلي، آمارهاي بدست آمده از اين پرسشنامه ها حاكي از نارضايتي ساكنان، عدم دلبستگي اجتماعي و احساس ناامني است كه خود گوياي مورد غفلت قرار گرفتن اصول شناخته شده ي پيشگيري محيطي توسط متوليان پروژه ي مسكن مهر، عدم مطالعه ي جامع در امر مسكن و عدم بهره گيري از دانش جرمشناسان، روان شناسان محيط، شهرسازان و... است.

One of the facilitating factors of offence is environmental factor specially housing issue in contemporary society. Unsuitable housing can cause an insecure environment with high level of crime by preparing criminal opportunities. This anxiety is notable especially in case of public housing. So it is necessary to examine Mehr housing as the greatest project of the history of urban designing in Iran which has affected lots of lives, with the view of crime-proneness and prevention potential. In this study, Rasht?s Mehr housing was compared with the fundamental principles of three theories of CPTED, defensible space and broken windows i.e territoriality, surveillance and maintenance and to prove the theoretical findings, practical investigations have done through questioners and photos. Generally, the statistics imply that there are dissatisfactory, lack of enthusiasm and sense of insecurity which show the ignorance of known principles of environmental prevention by administrators of the project of Mehr housing, non-comprehensive study in housing issues and not using of the knowledge and skills of criminologists, environment psychologists, urban designer, etc.