نقش خودپذيري نامشروط در ارتباط كمال‏گرايي و تحليل‌رفتگي در بازيكنان بسكتبال دانشگاهي

The Role of Unconditional Self-Acceptance in Perfectionism and Burnout Relationship among Collegiate Basketball Players

هدف اصلی پژوهش حاضر، تعیین نقش خودپذیری نامشروط در ارتباط كمال‏ گرایی و تحلیل‌رفتگی در بازیكنان بسكتبال دانشگاهی بود. به این منظور طی یك مطالعة مقطعی ـ همبستگی، 118 بازیكن بسكتبال (54 مرد و 64 زن، میانگین سن 8/23 سال، میانگین سابقة ورزشی 4/10 سال و میانگین سابقة رقابتی 4/6 سال) مقیاس كمال‏ گرایی مثبت و منفی، پرسشنامة خودپذیری نامشروط و پرسشنامة تحلیل‏ رفتگی ورزشكار را تكمیل كردند و داده‏ های به‌دست‌آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانة سلسله‌مراتبی در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند. نتایج نشان داد كه بازیكنان بسكتبال دانشگاهی از سطوح بالای كمال‏ گرایی مثبت، سطوح متوسط كمال‏گرایی منفی و سطوح متوسط به پایین خودپذیری نامشروط و تحلیل‏ رفتگی برخوردارند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد كه كمال‏ گرایی مثبت و منفی در مجموع 2/13 درصد از تغییرات تحلیل‏ رفتگی را تبیین می‏ كنند. همچنین، خودپذیری نامشروط نقش واسطه ‏ای معناداری در ارتباط كمال‏ گرایی منفی و تحلیل‏ رفتگی برعهده داشت؛ درحالی‌كه نقش آن در ارتباط كمال‏ گرایی مثبت و تحلیل‏ رفتگی از لحاظ آماری معنادار نبود. بر اساس یافته‏ های پژوهش حاضر، نقش تعیین ‏كنندة خودپذیری نامشروط در كاهش اثرات مخرب كمال‏ گرایی منفی و اتخاذ راهبردهای روان‏شناختیِ مؤثر، بررسی می‌شود.

The main purpose of this study was to determine the role of unconditional self-acceptance in the relationship of perfectionism and burnout among collegiate basketball players. To this aim, in a cross-sectional-correlational study, 118 basketball players (54 males and 64 females, mean of age 23.8 years, mean of athletic experience 10.4 years, and mean of competitive experience 6.4) completed the positive and negative perfectionism scale, unconditional self-acceptance questionnaire, and athlete burnout questionnaire, and resulted data were analyzed using Pearson correlation coefficient and hierarchical multiple regression at the 95% confidence level. The results showed that collegiate Basketball players have high levels of positive perfectionism, moderate levels of negative perfectionism, and moderate to low levels of unconditional self-acceptance and burnout. The results of regression analysis showed that positive and negative perfectionism explained totally 13.2% of burnout variance. Also, unconditional self-acceptance had a significant mediating role in the relationship of negative perfectionism and burnout, while its role in the relationship of positive perfectionism and burnout was not statistically significant. Based on the results of current study, determinative role of unconditional self-acceptance in reduction of destructive effects of negative perfectionism and adoption of effective psychological strategies are discussed.