ديپلماسي و امنيت انرژي جمهوري اسلامي ايران

يكي از الزامات رشد و توسعه اقتصادي كشور ها در جهان كنوني، اتخاذ سياست و ديپلماسي مناسب در راستاي تامين امنيت انرژي شان است. با اينكه نوع نگاه به امنيت انرژي از سوي توليدكنندگان و مصرف كنندگان انرژي متفاوت است، اما مي توان گفت در برخي موارد امنيت انرژي آنها مكمل يكديگر است؛ يعني كشورها با آگاهي از سياست هاي امنيت انرژي همديگر، مي توانند با اتخاذ سياست و ديپلماسي مناسب روابط همكاري جويانه و يا حاصل جمع مضاعف را در پيش بگيرند كه حاصل آن افزايش بهره وري و سود هم براي مصرف‌كننده و هم توليدكننده انرژي است. جمهوري اسلامي ايران يك كشور توليد كننده مهم انرژي منطقه اي و جهاني است و نخستين كشور در حوزه خليج‌فارس بود كه نفت در آن كشف شد. از همان ابتداي كشف نفت تاكنون، انرژي مهمترين كالاي استراتژيك صادراتي و يكي از عوامل مهم توسعه و رشد اقتصادي و تحولات اين كشور محسوب مي‌شود. از اينرو دارا بودن روابط نزديك با مصرف‌كنندگان انرژي، براي كسب موقعيت بهتر و سود بيشتر در حوزه انرژي، مي‌تواند براي ايران حايز اهميت باشد. در اين پژوهش با توجه به جايگاه ويژه انرژي ايران در منطقه و جهان و همچنين اهميت انرژي (نفت و گاز) در اقتصاد كشور، به بررسي تاثير ديپلماسي انرژي بر امنيت انرژي جمهوري اسلامي ايران مي پردازيم. در پايان نيز به ارايه راهكار هايي در حوزه ديپلماسي انرژي پرداخته مي‌شود. نگارندگان در اين پژوهش از روش توصيفي- تحليلي بهره گرفته اند.