بررسي تاثير مشاوره گروهي بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور مراجعه كننده به مركز درماني تالاسمي بوشهر

سابقه و هدف: تالاسمي ماژور شايع ترين بيماري ارثي در دنيا و كشور ايران است. ماهيت مزمن اين بيماري همراه با علايم و تظاهرات باليني و عوارض ناشي از بيماري و درمان آن، فرد را با مشكلات متعدد جسماني، رواني و اجتماعي روبرو مي سازد و ابعاد مختلف كيفيت زندگي را در اين بيماران تحت تاثير قرار مي دهد. هدف از انجام مطالعه حاضر تعيين تاثير مشاوره گروهي بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك كارازمايي باليني شاهد دار بود. تعداد كل نمونه ها شامل 62 بيمار مبتلا به تالاسمي ماژور مركز درماني تالاسمي شهر بوشهر در سال 1395 بود كه به صورت تصادفي به دو گروه 31 نفره مداخله و كنترل تقسيم شدند. براي گروه مداخله، چهار جلسه مشاوره گروه درماني با رويكرد شناختي رفتاري در مدت دو هفته برگزار شد. كيفيت زندگي بيماران هر دو گروه، قبل از انجام مداخله و يك ماه پس از پايان آن با استفاده از پرسشنامهSF-36 بررسي شد. تحليل نتايج با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 در سطح معني داري 05/0 انجام شد. يافته ها: نتايج حاصل از آزمون هاي تحليلي نشان داد كه بين متغيرهاي دموگرافيك دو گروه مداخله و كنترل، تفاوت آماري معناداري وجود ندارد ) 05/0 (P > . با اين وجود، گروه مداخله پس از انجام مشاوره افزايش قابل توجهي در نمرات كل كيفيت زندگي و زيرحيطه هاي آن نسبت به قبل از مدخله كسب كرد ) 001/0 (P < . همچنين اختلاف ميانگين نمرات كل كيفيت زندگي و زيرحيطه هاي آن در دو گروه مداخله و كنترل به لحاظ آماري معنادار بود ) 001/0 (P < . نتيجه گيري: پژوهش حاضر نشان داد كه اجراي برنامه درماني مشاوره گروهي با رويكرد شناختي رفتاري به طور موثري باعث بهبود كيفيت زندگي بيماران تالاسمي ماژور مي گردد. بنابراين توصيه مي شود كه از اين رويكرد درماني براي كمك به ارتقا كيفيت زندگي اين بيماران استفاده شود.