بررسي ارتباط عادت مطالعه و عملكرد تحصيلي دانشجويان پرستاري همدان

سابقه و هدف: بهبود عملكرد تحصيلي دانشجويان يكي از اهداف اصلي مراكز آموزشي است. از آنجا كه دانشجويان پرستاري در طول دوران تحصيل با حجم زيادي از مطالب درسي مواجه اند، عدم انتخاب روش مطالعه صحيح، باعث سردرگمي آن ها مي شود. با توجه به اهميت عادت مطالعه افراد در عملكرد تحصيلي، اين پژوهش با هدف شناسايي عادت مطالعه دانشجويان پرستاري و ارتباط آن با عملكرد تحصيلي انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي، 221 نفر دانشجوي پرستاري دانشگاه علوم پزشكي همدان (1395) به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه عادت مطالعه (PSSHI) بود كه داراي 45 سوال در هشت حوزه است. براي سنجش عملكرد تحصيلي نيز از معدل كل دانشجويان استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميانگين و انحراف معيار نمره عادت مطالعه دانشجويان 37/9±04/45 بود. عادت مطالعه 9/86% دانشجويان متوسط، 6/8% مطلوب و 5/4% نامطلوب بود. متوسط معدل تحصيلي دانشجويان 27/1±61/15 بود و اكثريت دانشجويان 9/81% داراي عملكرد متوسط بوده اند. بين ميانگين نمره عادت هاي مطالعه و عملكرد تحصيلي ارتباط مثبت و معني داري وجود داشت (001/0 > P). همچنين متغييرهاي جنس، سابقه مشروطي و حيطه هاي توانايي خواندن و يادداشت برداري به عنوان پيش بيني كننده عملكرد تحصيلي تلقي گريدند. نتيجه گيري: عادت مطالعه دانشجويان مورد مطالعه در حد متوسط است و مي توان گفت كه شيوه مطالعه دانشجويان از كيفيت مطلوبي برخوردار نيست. از سوي ديگر با توجه به ارتباط معني دار عادت مطالعه و عملكرد تحصيلي توجه به اين مسيله از سوي مسيولين آموزش دانشكده ضروري به نظر مي رسد. برگزاري دوره هاي آموزشي، در اين خصوص مي تواند در بهبود روند يادگيري دانشجويان موثر باشد.