بررسي اثر ميدان مغناطيسي بر كورتيزول، قند خون، هورمون هاي تري يدوتيرونين و تيروكسين موش صحرايي

سابقه و هدف: استفاده وسيع از امواج الكترومغناطيس در زندگي بشر، اهميت تحقيقات علمي در رابطه با اثرات اين امواج بر سلامت موجودات زنده را ضروري نموده است. به علت گسترگي دامنه استفاده از اين امواج و نتايج ضد و نقيض ارايه شده در مطالعات مختلف، نياز به بررسي هاي جامع تر در اين زمينه ضروري است. هدف از اين مطالعه بررسي اثر ميدان مغناطيسي µT 100 بر پارامترهاي خوني از جمله كورتيزول، قند خون، هورمون هاي تري يدوتيرونين و تيروكسين موش صحرايي بود. مواد و روش ها: مطالعه بر روي 24 موش صحرايي نر (با سن 8- 7 هفته) انجام شد. حيوانات به صورت تصادفي در دو گروه مساوي آزمون و شاهد تقسيم بندي شدند. گروه آزمون با ميدان مغناطيسي 100 ميكروتسلا مورد تابش قرار گرفتند در حاليكه گروه شاهد در ميدان بدون تابش ولي با شرايط مشابه قرار گرفتند. در پايان آزمون نمونه هاي خوني موش ها جمع آوري شد. يافته ها: نتايج حاصل نشان داد كه اختلاف معناداري در مقدار كورتيزول )001/0(P < ، مقدار قند خون )001/0 (P < و هورمون تري يدوتيرونين )026/0 (P < بين دو گروه آزمون و شاهد وجود داشت در حاليكه اثر معناداري بر روي ميزان هورمون تيروكسين مشاهده نشد. بحث: نتايج حاصل از اين مطالعه دلالت بر كاهش سطح كورتيزول و قند خون و افزايش هورمون يدوتيرونين ناشي از اعمال ميدان مغناطيسي داشت. با توجه به اينكه كورتيزول هورموني است كه مي تواند بر فشار و قند خون اثر گذارد، اين ميدان ها مي توانند بر سلامتي اثر گذار باشند.