ارتباط بين تفكر قطعي‌نگر با احساس تنهايي و افسردگي در سالمندان

Relationship of Deterministic Thinking With Loneliness and Depression in the Elderly

اهداف تفكر قطعی‌نگر به عنوان عامل مخربی در مختل‌كردن تعادل بین امید و ترس نقش مهمی در سلامت روان به خصوص افسردگی و اضطراب دارد. این تحریف در اثر انعطاف‌ناپذیری شناختی در ذهن ظاهر می‌شود، به طوری كه خود یكی از دلایل مهم افسردگی و دیگر ناسازگاری‌های روانی است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین تفكر قطعی‌نگر با افسردگی و احساس تنهایی در سالمندان انجام گرفت.  مواد و روش ها مطالعه حاضر از نوع توصیفی‌همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی سالمندان بیش از ۶۰ سال ساكن در آسایشگاه سالمندان كرج در سال ۹۴-۹۳ بود كه از این بین ۱۴۲ سالمند (زن و مرد) به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به پرسش‌نامه‌های تفكر قطعی‌نگر (DTQ) مقیاس افسردگی سالمندان (GDS)، مقیاس احساس تنهایی راسل (UCLA) پاسخ دادند. داده‌های گردآوری‌شده برای تجزیه‌وتحلیل وارد نرم‌افزار AMOS و با استفاده از مدل تحلیل مسیر، تحلیل شدند. یافته ها نتایج تحلیل مسیر نشان داد كه تفكر قطعی‌نگر با متغیرهای افسردگی (P≤۰/۰۰۱) و احساس تنهایی (P≤۰/۰۰۱) رابطه مثبت معنی‌داری داشت. همچنین در پیش‌بینی احساس تنهایی با میزان اتای ۰/۲۶ و در پیش‌بینی افسردگی با میزان اتای ۰/۲۸ ضریب تأثیر معنی‌داری داشت. میانگین سنی زنان سالمند ۶۷/۲ و مردان سالمند ۶۵/۴ و نیز میانگین متغیرهای تفكر قطعی‌نگر، احساس تنهایی و افسردگی در دو گروه زنان و مردان به ترتیب ۱۱۸/۵۰، ۷۰/۸۰ و ۱۲/۵۵ است.  نتیجه گیری با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می‌توان گفت كه تفكر قطعی‌نگر با افسردگی و احساس تنهایی در سالمندان رابطه معناداری دارد. همچنین تفكر قطعی‌نگر پیش‌بینی‌كننده افسردگی و احساس تنهایی در سالمندان است. بنابراین انجام مداخلات روان‌شناختی برای به چالش‌كشاندن تحریف شناختی تفكر قطعی‌نگر و توجه به سلامت روان سالمندان بسیار حائز اهمیت است. 

Objectives Deterministic thinking as a destructive factor in disrupting the balance of hope and fear plays an important role in mental health, especially depression and anxiety .This distortion is caused by cognitive inflexibility in the mind. This study was conducted to investigate the relationship between deterministic thinking and depression and sense of loneliness in older adults.  Methods & Materials The type of study was descriptive-correlational. The population included all the older adults over 60 years who were living in a nursing home in 2014-15 in Karaj. Of them, 142 individuals were selected (male and female) by available sampling method. They were then asked to respond to deterministic thinking questionnaire, Geriatric Depression Scale, and UCLA loneliness scale. The data collected were imported to AMOS software and analyzed by path analysis model.  Results The results of the path analysis model showed that deterministic thinking has a significant and positive relationship with depression (P=0.001) and sense of loneliness variable (P=0.001). It also has a significant effect on the prediction of sense of loneliness and depression with effect size of 0.26 and 0.28, respectively. The mean age was 67.2 years for women and 65.4 years for men. The mean score deterministic thinking, sense of loneliness and depression in women and men respectively were 118/50, 70/80, and 12/55. Conclusion According to the results, it can be said that deterministic thinking has a significant relationship with depression and sense of loneliness in older adults. So, deterministic thinking acts as a predictor of depression and sense of loneliness in older adults. Therefore, psychological interventions for challenging cognitive distortion of deterministic thinking and attention to mental health in older adult are very important.