كليدواژه :
بي‌اعتمادي , رقابت , همكاري , روابط هند و چين , منافع متقابل
چكيده فارسي :
جنوب و شرق آسيا دو زيرسيستم منطقه‌اي آسيا هستند. جنوب آسيا شامل هفت كشور هند، پاكستان، نپال، بنگلادش، بوتان، سريلانكا و مالديو است. از طرف ديگر شرق آسيا شامل كشورهاي چين، هنگ‌كنگ، ژاپن، تايوان، كره‌شمالي و كره‌جنوبي مي‌باشد. اين مقاله بر واكاوي روابط بين دو كشور هند و چين، يكي از جنوب و ديگري از شرق آسيا سامان يافته است. اين دو كشور دو قدرت نوظهور آسيايي هستند كه به عنوان دو غول آسيايي از آنها نام برده مي‌شود. ارتباط ميان اين دو قدرت آسيايي نه در بعد منطقه‌اي بلكه در ابعاد جهاني نيز اهميت زيادي دارد. ماهيت روابط اين دو كشور در حال حاضر بسيار پيچيده است و از گسترش همكاري در زمينه تجارت و بازرگاني تا بي‌اعتمادي و سو ظن متقابل در زمينه‌هاي استراتژيكي متغير است. از اين‌رو، پژوهش حاضر سعي در تبيين آينده روابط هند و چين دارد. ماحصل پژوهش حاضر اشاره دارد كه آينده روابط هند و چين را مي‌توان با همكاري در حوزه‌هاي متقابل منطقه‌اي و بين‌المللي كه براي گسترش صلح بين دوكشور سودمند است و مواجهه، رقابت و حتي دشمني در بعضي از حوزه‌ها كه منافع دو قدرت با يكديگر برخورد مي‌كنند، مشخص كرد.
چكيده لاتين :
South and East Asia are two Asian regional sub-systems. South Asia includes seven countries of India, Pakistan, Nepal, Bangladesh, Butane, Sri Lanka, and Maldives. East Asia includes the countries of China, Hong Kong, Japan, Taiwan, North Korea and South Korea. In this paper, the relations between China and India are studied. They are the two Asian giants that are known as the emerging Asian powers. The relations between them is not only important regionally but also in a global scale. The nature of the two countries relations is currently very complicated and includes both cooperation in trade and commerce fields and mutual-suspicion in strategic domains. In this paper, we seek to have a look at the future of the Chinese-Indian relations separating the cooperating areas from the competition ones.
