بررسي ارتباط گرايش كارآفرينانه با عملكرد شغلي كاركنان در مركز بهداشت و درمان دانشجويان دانشگاه تهران

The Relationship between Entrepreneurial Orientations and Occupational Performance at TUMS Student Health Center

زمینه و هدف: مطالعه ی ارتباط گرایش كارآفرینانه با عملكرد شغلی كاركنان در مركز بهداشت و درمان دانشگاه تهران، منجربه بهبود عملكرد رقابتی سازمان ها می گردد. هدف پژوهش حاضر، تبیین و تعیین ارتباط گرایش كارآفرینانه با عملكرد شغلی كاركنان مركز بهداشت و درمان دانشجویان دانشگاه تهران است. روش بررسی: پژوهش حاضر از لحاظ نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی-تحلیلی كاربردی است. همچنین داده های جمع آوری شده از نوع روش تحقیق كمی كه از پرسشنامه ی استاندارد گرایش كارآفرینانه ی لامپكین و دس و پرسشنامه ی استاندارد عملكرد شغلی بایرن و كن وای استفاده شده است. كاركنان مركز بهداشت و درمان دانشگاه تهران، جامعه ی آماری پژوهش را تشكیل دادند كه با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی، تعداد ۱۰۸ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS وSMART PLS در دو بخش مدل اندازه گیری و بخش ساختاری انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج پژوهش، حاكی از ارتباط مثبت و معنادار گرایش كارآفرینانه و ابعاد آن شامل نوآوری، ریسك پذیری و پیشگامی بر عملكرد شغلی كاركنان است. همچنین ابعاد گرایش كارآفرینانه، هرچند از همبستگی بالایی با یكدیگر برخوردارند، لیكن تاثیر یكسانی بر عملكرد شغلی ندارند. پیشنهاد می شود مدیران مركز باتوجه به اهمیت هركدام از ابعاد گرایش كارآفرینانه، فعالیت هایی را تعریف نمایند كه باعث افزایش عملكرد شغلی كاركنان مركز گردد. نتیجه گیری: باتوجه به نتایج این مطالعه، اندیشیدن تدابیری جهت افزایش فعالیت های كارآفرینانه ی كاركنان در مراكز بهداشت و درمان، می تواند منجربه افزایش عملكرد شغلی كاركنان در این مراكز شود.

Background and Aim: The study of relationship between entrepreneurial orientation and performance leads to the improved competitive performance of organizations. The purpose of the present study is to determine the relationship between entrepreneurial orientation and occupational performance. Materials and Methods: This study is a descriptive-analytical applied research. As regards the type of collected data, the present study is quantitative with the standard questionnaire of Lumpkin and Dess for the measurement of entrepreneurial orientation and the standard questionnaire of Byrne and Conway for the measurement of occupational performance. One hundred and eight employees at Tehran University of Medical Sciences (TUMS) Student Health Center formed the sample of the study. Data analysis was done by using SPSS and SMART PLS in two parts: part of measurement model and structural part. Results: The results indicate a positive and meaningful relationship between entrepreneurial orientation and its dimensions (innovation, risk-taking, and proactivity) and the staff members’ occupational performance. Also, the dimensions of entrepreneurial orientation have a high correlation with each other, but they do not have the same effect on occupational performance. Regarding the importance of each entrepreneurial orientation dimension, it is proposed that facility managers define activities that lead to the increase of occupational performance.  Conclusion: Considering the results of this study, taking measures to enhance the staff’s entrepreneurial activities in health centers can lead to the increase of job performance in these centers.