پديد آورندگان :
مهدي زاده عليرضا نويسنده , آزادبخت جاويد نويسنده دانشگاه علوم پزشكي شيراز، شيراز، ايران , اماني صمد نويسنده دانشگاه علوم پزشكي شيراز، شيراز، ايران
كليدواژه :
پرتوگيري , C-arm fluoroscopy , dosimetry , radiation , جراحان ارتوپد , دوزيمتري , سي آرم فلوروسكوپي , Orthopedic surgeons
چكيده فارسي :
چكيده
مقدمه : پرتوگيري جراحان ارتوپد؛ حين انجام جراحيهايي كه در آنها از دستگاه سي آرم فلوروسكوپي استفاده ميشود، معمولاً به آستانه استاندارد نميرسد. اما هميشه نگرانيهايي در مورد عوارض ناشي از مواجهه دراز مدت با اشعه يونيزان به ويژه در پزشكان و پرسنل راديولوژي وجود دارد. در اين مطالعه سعي شده است با اندازه‌گيري دوز دريافتي ارتوپدها و تعيين ارتباط آن با مدت عملهاي جراحي، مدت استفاده از دستگاه فلوروسكوپي حين انجام اين جراحيها و تجربه جراحان ارتوپد و نقش اين عوامل در دوز دريافتي تعيين گردد و اين دوز با آستانه استاندارد مقايسه شود.
مواد و روش: براي مدت يك ماه جراحان ارتوپد، دستياران و پرسنل اتاق عمل چمران در يك روز كامل كاري مورد دوزيمتري گرمالياني به روش ترمولومينسانس (TLD) قرار گرفتند. در طول انجام جراحيها از دستگاه تصويربرداري فلوروسكپي استفاده شد و دوزيمترها براي هر شخص در پنج محل استاندارد قفسه سينه؛ دست چپ و راست؛ گناد و تيروييد نصب گرديد.
يافته‌ها: ميانگين دوز اشعه تجمعي وارد شده به تفكيك ارگان‌ها به ترتيب براي قفسه سينه، دست چپ، دست راست،گناد و تيروييد 183/0، 716/0، 76/1 ،616/0 و 69/1 ميلي رم بدست آمد. ميانگين دوز كلي به تفكيك شركت كنندگان، به ترتيب براي جراحان، دستياران و كاركنان اعداد 05/2، 45/2 و 575/2 ميلي رم بدست آمد.
بحث و نتيجه‌گيري : بر اساس نتايج بدست آمده در اين مطالعه، دوز اشعه وارد شده به هيچ يك از شركت‌كنندگان، از آستانه تعيين شده بيشتر نبوده است همچنين بر خلاف ساير مطالعات در اين مطالعه ارتباطي بين سابقه جراح و ميزان اشعه وارد شده به ايشان، يافت نشد.
واژگان كليدي: پرتوگيري، جراحان ارتوپد، سي آرم فلوروسكوپي، دوزيمتري
چكيده لاتين :
Abstract
Background: Radiation dose to orthopedic surgeons does not usually reach the secure threshold during mini C-arm fluoroscopy guided surgeries. However, there are concerns about complications of chronic ionizing radiation, especially in radiology physicians and personnel. This study aimed to evaluate orthopedic surgeons’ radiation exposure, determine its relationship with duration of surgeries, duration of fluoroscopy use in these surgeries, and surgeons’ experience, determine the role of these factors in radiation exposure, and compare the results to standard thresholds.
Methods: Orthopedic surgeons, residents, and radiology personnel of Chamran Hospital underwent radiation dosimetry using TLD method for one workday. During surgeries, fluoroscopy was used. Besides, dosimeters were attached to five standard locations, namely chest, left hand, right hand, gonad, and thyroid.
Results: The mean of accumulative radiation exposure to chest wall, left hand, right hand, gonad, and thyroid was 0.183, 0.716, 1.76, 0.616, and 1.69 mrem, respectively.
Discussions: According to the results, radiation exposure was not beyond the standard threshold for any of the participants. In addition, no significant relationship was found between the surgeons’ experience and radiation exposure (p > 0.05).
Keywords: Radiation, Orthopedic surgeons, C-arm fluoroscopy, Dosimetry
