پديد آورندگان :
زينل زاده قوچاني بهاره نويسنده دكتراي تخصصي كاردرماني، دانشگاه علوم پزشكي شيراز، شيراز، ايران , تقي زاده زهرا نويسنده , زاهدي انسيه نويسنده , قاسم شريفي امير حسين نويسنده كارشناس كاردرماني، دانشگاه علوم پزشكي شيراز، شيراز، ايران
كليدواژه :
كاردرماني , ديابت , تاب‌آوري , انطباق
چكيده فارسي :
چكيده
مقدمه: تاب‌آوري مفهومي مهم در فهم فرآيند انطباق و يادگيري روش‌هاي سازگاري در مبتلايان به ديابت است. ارزيابي بهنگام اين خصيصه در مداخلات كاردرماني اين افراد ضرورت دارد، لذا هدف از مطالعه حاضر بررسي توصيفي خصوصيت تاب‌آوري در مبتلايان به ديابت و فهم نقش آن در كيفيت ويژگي‌هاي انطباقي اين افراد بود.
مواد و روش: پژوهش حاضر مقطعي بود. نمونه‌گيري به صورت آسان در دي ماه 1392 از ميان افراد مبتلا به ديابت مراجعه كننده به انجمن ديابت شيراز انجام شد. اطلاعات با استفاده از مقياس تاب‌آوري كانر-ديويدسون جمع‌آوري شد. سه گروه افراد با سطح تاب‌آوري كم، متوسط و زياد از منظر ويژگي‌هاي انطباقي شامل انگيزه پيشرفت، اعتماد بنفس، سخت‌كوشي و سازش‌پذيري به كمك آزمون تحليل واريانس (ANOVA) مورد بررسي مقايسه‌اي قرار گرفتند.
نتايج: 70 نفر واجد شرايط با ميانگين سني 7/10±51 شامل 24 مرد و 56 زن ارزيابي شدند. ميانگين نمره تاب‌آوري در جمعيت مورد مطالعه 7/17±5/61 بدست آمد. افراد با سطوح تاب آوري كم، متوسط و زياد در ويژگي‌هاي انگيزه پيشرفت (9/69=F ؛ 001/0 > P)، اعتماد بنفس (3/81=F ؛ 001/0 > P)، سخت كوشي (9/46=F ؛ 001/0 > P) و سازش‌پذيري (6/75=F ؛ 001/0 > P) با يكديگر اختلاف معني‌داري داشتند.
بحث و نتيجه‌گيري: از يافته‌ها چنين بر مي‌آيد كه افراد با سطوح تاب‌آوري كم، متوسط و زياد داراي ويژگي‌هاي انطباقي متفاوتي بودند. بنابراين سطح تاب‌آوري در مبتلايان به ديابت مي‌تواند تعيين‌كننده كيفيت انطباق اين افراد با عارضه ديابت باشد.
واژگان كليدي: ديابت، تاب‌آوري، انطباق، كاردرماني
چكيده لاتين :
Abstract
Background and Objectives: Resiliency is an important concept in understanding adaptation process and learning coping strategies in diabetic patients. It is imperative to examine the resiliency trait at appropriate time while providing occupational therapy interventions for diabetics. Therefore, this study aimed to descriptively examine this trait and its role in adaptation process of diabetics.
Methods: This cross-sectional study was conducted on diabetic patients selected from those who had referred to Shiraz Diabetes Association in January 2014 using convenience sampling. The data were collected by Connor Davidson Resilience Scale. Then, Analysis of Variance (ANOVA) was used to compare three diabetic groups with low, moderate, and high resiliency traits regarding adaptive features, including achievement motivation, tenacity, self-confidence, and adaptability.
Results: This study was performed on 70 qualified diabetic patients, including 24 males and 46 females, with the mean age of 51±10.7 years. The mean score of resiliency was 61.5±17.7 in the study population. The results showed a significant difference among the three study groups concerning achievement motivation (F=69.9, P > 0.001), self-confidence (F=81.3, P > 0.001), tenacity (F=46.9, P > 0.001), and adaptability (F=75.6, P > 0.001).
Conclusion: The results showed that the individuals with low, moderate, and high levels of resilience had different adaptive features. Thus, level of resiliency in diabetics could determine how they adapt themselves to consequences of diabetes.
Keywords: Diabetics, Resiliency, Adaptation, Occupational therapy
