روش‌شناسي منابع پژوهش در مورد رابطه معماري مسكوني و اسلام

در اين مقاله نخست با روش استدلال منطقي، مدلي چهارگانه از انواع ممكن مطالعه رابطه معماري مسكوني با اسلام ارايه شده است. اين مدل­ها عبارتند از: پژوهش بر مبناي اولويت انسان، پژوهش مبتني بر اولويت مسكن، پژوهش بر مبناي اولويت اسلام در دو دسته انسان­محور و محيط­محور. سپس ادبيات موضوع در هر روش و منابع اصلي آن و نيز چارچوب كلي نظري چنين رويكردي به بحث گذاشته و در جدولي تفصيلي جمع­بندي شده است. پس از آن به صورت نمونه موردي، پژوهش­هاي معاصر بر روي موضوع زنان مسلمان و فضاي مسكوني، بررسي و پس از دسته­بندي روش­شناسانه از آنها در سه حوزه مكان فرهنگي، مكان­سازي فرهنگي و مكان­سازيِ مكان فرهنگي، به محتواي تحليلي هر روش پرداخته شده است. سرانجام نتيجه­گيري شده كه تحقيقاتي كه مبدا ورود خود به بحث را ويژگي­هاي انسان، انتخاب مي­كنند، از منظر تطبيق با دو حوزه بحث (اسلام و معماري مسكن)، قابليت­هاي نظري بهتري را دارند