بررسي مقايسه‌اي شأن و منزلت مالي در فقه و اخلاق اسلامي

Comparative Examination of the Financial Status in Islamic Jurisprudence and Ethics

مسأله تحقیق پیش رو آن است كه آیا فقه، به شأن مالی افراد كه بر اساس نگاه عرفی ایجاد شده است وقعی می‌نهد یا یكسره آن را مردود می‌داند. نتیجه بررسی‌ها حاكی از آن است كه فقه در بیان احكام به شأن مالی بر اساس دو شاخصه برخورداری مالی و ویژگی‌های شخصیتی بها داده است. در بسیاری از این موارد توجه همه‌جانبه‌نگر و نگاه دقیق به گزاره‌های اخلاقیِ مغفول مانده، همسویی اخلاق با فقه را نمایان خواهد ساخت و در سایر موارد كه اختلاف مشهود است، چرایی آن در غایات این دو علم قابل تحلیل و توضیح خواهد بود. این پژوهش به صورت مقایسه‌ای و با روش تبیینی- تحلیلی به انجام رسیده است.

The present research inquires whether jurisprudence pays heed to the financial status of people that is created according to conventional view or rejects it altogether. The findings suggest that jurisprudence has paid heed to the rulings of financial status based on two indices of financial prosperity and personality traits. In many of these instances, a panoramic attention and accurate look at the neglected ethical propositions would unveil the conformity of ethics with jurisprudence and in other instances where the difference is obvious its reason will be analyzable and explicable in the purposes of these two sciences. This research has been performed in comparative form and with the explicatory-analytical method.