تاثير پرونده هسته اي بر روابط سياسي ايران با اتحاديه اروپا (1388-1392)

پس از پيروزي انقلاب اسلامي، روابط ايران با اتحاديه اروپا فراز و نشيب‌هاي بسياري را تجربه كرده و به ‌واسطه تحولات سازماني اين اتحاديه، ظهور متغيرهاي جديد و تحولات منطقه خاورميانه و تاثير آنها، كمتر پيش آمده كه روابط مذكور داراي ثبات و روندي رو به گسترش در يك بازه زماني درازمدت باشد. روند مذاكرات و ديپلماسي هسته اي ايران و اروپا نشان مي دهد كه دوطرف هدف ها و انگيزه هاي جداگانه اي دارند. ايران براي خنثي سازي سياست هاي خصمانه آمريكا و بهره گيري از فناوري هسته اي به ويژه چرخه سوخت، وارد مذاكره و چانه زني با اروپا شده است. از سوي ديگر هدف اتحاديه اروپا اقناع ايران براي چشم-پوشي از فناوري چرخه سوخت هسته اي با دادن امتيازات تشويقي است. به عبارت ديگر، اروپا نيز مانند آمريكا خواهان توقف يكسره غني سازي اورانيوم و توليد سوخت هسته اي در ايران است؛ پرونده هسته اي ايران بعنوان نقطه كانوني مورد مناقشه ايران و اتحاديه اروپا قرار گرفته است تا جاييكه بر روابط سياسي-شان اثرات قابل ملموسي بر جاي گذاشته است. در اين مقاله در جستجوي پاسخ اين سوال خواهيم بود كه روابط سياسي ايران با اتحاديه اروپا در سال هاي (88-92) چه تحولاتي را پشت سر گذاشته است. نوع روش اين پژوهش، به شيوه توصيفي-تحليلي و گردآوري اطلاعات با استفاده از روش كتابخانه اي بوده است.