اثر حفاظت عصبي ديوسجنين در مدل تجربي بيماري پاركينسون القاشده با 6-هيدروكسي دوپامين در موش صحرايي

مقدمه و هدف: بيماري پاركينسون يكي از شايع‌ترين انواع بيماري‌هاي نورودژنراتيو مي‌باشد كه از نظر كلينيكي توسط اختلالات حركتي مانند كندي حركات، سختي عضلات، لرزش در حال استراحت و اختلال وضعيت مشخص مي‌شود. اين مطالعه، طراحي شده است تا اثرات ماده موثر ديوسجنين را به‌عنوان يك ماده با خواص آنتي‌اكسيداني و نوروپروتكتيو بر مدل موشي بيماري پاركينسون القاشده توسط 6-هيدروكسي دوپامين بررسي كند. مواد و روش‌ها: چهل موش صحرايي نر، به چهار گروه تقسيم شدند. 1. شم؛2. شم درمان‌شده با ديوسجنين (100ميلي‌گرم بر كيلوگرم)؛ 3. گروه جراحي‌شده با 6-هيدروكسي دوپامين؛ 4. گروه جراحي درمان‌شده با ديوسجنين. موش‌ها ديوسجنين را به‌روش گاواژاز قبل از جراحي براي مدت يك هفته دريافت كردند. در انتهاي اين مدت، مدل تجربي بيماري پاركينسون توسط تجويز مستقيم يك‌طرفه 6-هيدروكسي دوپامين به داخل استرياتوم القا شد. تست رفتاري چرخش قبل و بعد از جراحي مطالعه شد. مالون دي آلدهيد (MDA)، گلوتاتيون GSH)، كاتالاز، نيتريت(NO) پروتيين رشته‌اي اسيدي گليال (GFAP) در بافت هموژنيزه‌شده استرياتوم اندازه‌گيري شدند. همچنين، نورون‌ها با رنگ‌آميزي نيسل در بخش متراكم جسم سياه(SNc) شمارش و مقايسه شدند. نتايج: در بررسي رفتاري تعداد چرخش‌ها در گروه ضايعه‌ديده تحت‌تيمار با ديوسجنين، نسبت به گروه ضايعه‌ديده كاهش معني‌دار داشت .(P < 0.05) به‌علاوه، از كاهش تعداد نورون‌ها در بخش متراكم جسم سياه در گروه ضايعه تحت‌تيمار، نسبت به گروه ضايعه كاسته شد .(P < 0.05) همچنين، مقادير GFAPوMDA مغز را به‌ترتيب با(P < 0.05) و (P < 0.01)در گروه ضايعه تحت‌تيمار كاهش داد در حالي كه مقادير گلوتاتيون استرياتوم را افزايش داد P < 0.05)). به‌علاوه، درمورد نيتريت و كاتالاز تغيير معني‌داري مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: پيش‌درماني با ديوسجنين موجب بهبود رفتار حركتي و كاهش عدم‌تقارن حركتي در حيوانات ضايعه‌ديده با 6-هيدروكسي دوپامين شد و موجب حفاظت نورون‌ها در بخش متراكم جسم سياه مي‌گردد كه اين از طريق كاهش آستروگليوز و استرس اكسيداتيو به انجام رسيده است.

Background and Objective: Parkinsonʹs disease is one the most common neurodegenerative diseases clinically diagnosed by movement disorders such as slowness of movement, muscle stiffness, tremor at rest and personality disorder. The goal of this study was to examine the impact of diosgenin with antioxidant and neuroprotective effects on a rat model of Parkinsonʹs disease induced by 6-hydroxydopamine. Materials and Methods: Forty male Wistar rats were divided into four groups. 1-sham, 2-sham treated with diosgenin (100 mg/kg) 3- The group microinjected with 6-hydroxydopamine (6-OHDA) and 4- 6-OHDA group treated with diosgenin. Rats received diosgenin by gavage before surgery for 1 week. At the end of this period, the experimental model of Parkinsonʹs disease was induced by unilateral injection of 6-OHDA into the striatum. Rotational behavior was studied after the surgery. Malondialdehyde (MDA), glutathione (GSH), catalase, nitrite and glial fibirally acidic protein (GFAP) were measured in the homogenate. Also, nigral neurons were counted and compared using Nissl staining. Results: There was a significant reduction of rotations in diosgenin-pretreated 6-OHDA-lesioned rats as compared to untreated 6-OHDA group. In addition, pretreatment with diosgenin in 6-OHDA-lesioned group significantly prevented the reduction of neurons in the substantia nigra pars compacta as compared to the untreated group (P < 0.05). Also, diosgenin pretreatment decreased the level of GFAP and MDA in the brain homogenate (P < 0.01) and increased level of glutathione (GSH) (P < 0.05). There was also no significant change regarding nitrite and catalase. Conclusion: Diosgenin pretreatment improved motor behavior and asymmetry in 6-OHDA-lesioned rats and protected substantia nigra pars compacta neurons and its effect is mediated via attenuation of oxidative stress and astrogliosis.