كيفيت افشا حسابداري و عملكردآتي: رويكرد معادلات ساختاري

Accounting disclosure and Future performance: Structural equation approach

اين پژوهش به بررسي رابطه افشا حسابداري و عملكرد آتي شركتها پرداخته است. بدين منظور تعداد 140 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بين سالهاي 1387- 1392 به عنوان نمونه تحقيق انتخاب شدند. به منظور سنجش معيار عملكرد شركت از روش معادلات ساختاري استفاده گرديده است و با استفاده از تحليل عاملي تاييدي دو متغير مكنون سودآوري و بازار- رشد، توسط 8 معيار عملكرد مشاهده پذير اندازه گيري شدند. به منظور بررسي فرضيه تحقيق دو مدل جداگانه به روش حداقل مربعات معمولي برآورد شدند و تنها تفاوت اين مدلها در متغير وابسته آنها بود، بدين ترتيب كه معيار عملكرد آتي شركت در مدل اول، سودآوري و در مدل دوم، معيار بازار – رشد مي باشد. يافته هاي تحقيق براي هر دو مدل حاكي از وجود رابطه مثبت و معنادار بين متغير كيفيت افشا و عملكرد آتي شركت مي باشد و بدين صورت فرضيه تحقيق (فرضيه مخابره اطلاعات) تاييد مي گردد.

This paper examines the relationship between accounting disclosure and corporate future performance. To this end, 140 companies listed in Tehran Stock Exchange for the period 2008-2013 were selected as samples. Structural equation modeling was used to measure the performance measure and using confirmatory factor analysis, latent variables profitability and market-growth were measured by eight observable performance measured. In order to examine the research hypothesis, two separate models were estimated using ordinary least squares (OLS) and the only difference between models was the dependent variable. The measure of performance in the first model is profitability and in the second model is market-growth. For both models, the findings indicate a significant positive relationship between disclosure quality variable and the future performance and so the research hypothesis (Information transmission hypothesis) was confirmed.