عنوان مقاله :
مطالعه اشتغال زنان در اسناد بينالمللي و حقوق ايران
پديد آورنده :
گلشني ابوذر
پديد آورندگان :
فرقاني سيد هاشم نويسنده دانشجوي دكتري علوم سياسي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد زاهدان
سازمان :
دانشجوي كارشناسيارشد حقوق عمومي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد زاهدان
كليدواژه :
تساوي جنيستي , تبعيض جنسيتي , اشتغال زنان
چكيده فارسي :
اين مطالعه به بررسي اشتغال زنان در اسناد بينالمللي ميپردازد. روش مورد استفاده در اين پژوهش به صورت توصيفي-تحليلي ميباشد و براي جمعآوري اطلاعات از رويكرد اسنادي استفاده شده است. زنان در اسناد بينالملل از حق برابري در اشتغال و حقوق برخوردار هستند. برمبناي قانون مبارزه با عدم تبعيض جنسيتي و كنوانسيون حقوق تجارت بينالملل در همه ردههاي شغلي زنان از حقي برابر با مردان در اشتغال برخوردارند. قوانين بينالملل از دهه 1980 ميلادي بطور جدي به موضوع تبعيض جنسيتي در اشتغال براي زنان ورود كرده است و برمبناي منشور حقوق بشر سعي در ايجاد حق برابر براي اشتغال و تساوي حقوق كار بين زنان و مردان شده است برپايه مقاولهنامه شماره 29 درخصوص كاراجباري،مـصوبكـنفرانس عمومي سازمان بينالمللي كار، دولتها و مقامات صلاحيتدار نبايد اجازه دهند زنان به كار اجباري گمارده شوند تا حاصل كـار اجـباري آنـان به نفع افراد يا شركتها و يا شخصيتهاي حقوقي تمام شـود و يا در اختيار آنان قرار گيرد. علاوه بر اين، چنانچه بعضي از قوانين به تحقق كار اجباري زنان منتج گردد، بـايد در اسـرع وقـت ملغي شود. همچنين ماموران محلي، حتي در صورتيكه وظيفهشان ايجاب نـمايد، نـميتوانند زنان و مردان را به كار و فعاليت موقت يا دايمي مجبور سازند و نيز مجاز نيستند آنها را به صـورت فـردي يـا جمعي به كار كردن براي افراد يا شركتها وادار سازند.