حالت غيرفاعلي در تالشي: موردي از هم آيندي حالت، چندمعنايي و دستوري شدگي

Oblique case in Talishi: Evidence from case syncretism, polysemi and grammaticalization

هم آيندي حالت هنگامي رخ مي دهد كه حالت هاي مختلف دستوري در يك صورت واجيِ واحد تظاهر يابند. با آنكه برخي زبان شناسان بر اتفاقي بودن آن توافق دارند، از ديدگاه درزماني، صورت واجي مذكور، بازمانده يك نظام حالت چندعضوي است كه به اعتقاد نگارندگان با وجود تمايزات صوري و نقشي، همگي از يك هسته معنايي مشترك برخوردار بوده اند. در اين مختصر برآنيم تا با بررسي نقش هاي معنايي متفاوتي كه حالت غيرفاعلي در گويش تالشي به نمايش مي گذارد، چندمعنايي را به عنوان انگيزه رخداد هم آيندي، و نقش معنايي مالك را به عنوان هسته معنايي مشتركي معرفي نماييم كه در بازنمايي ديگر حالت ها دستخوش بسط استعاري شده است. پيرو رويكرد بسط استعاري هاينه و همكاران (1991) و نقشه معناييِ نروگ و ملچوكف (2009) اين روند بسط استعاري و در نتيجه چندمعناشدگي حالت را شاهدي بر حضور فرايند دستوري شدگي مي دانيم.

Syncretism is a common process among inflectional languages. This happens when different grammatical cases are encoded through a single phonological unit. Although some linguists have consensus on its being accidental, from a diachronic viewpoint, the related phonological form is the remnant of a multi-member case system which according to the authors, despite the formal and functional distinctions, they may have a common semantic nucleus. This contribution bears an attemt to investigate the various semantic roles represented by oblique case in Talishi. We try to ascribe the present syncretism to polysemi and introduce the genitive case as the nucleus meaning which has undergone metaphorical extension. Following the lines of Heine et al (1991) and Malchukov and Narrog`s (2009) semantic map, we argue that the process of metaphorical extension and therefore polysemi of cases emerge within grammaticalization process.