ارزيابي برخي از جنبه‌هاي ريخت‌شناختي، فيزيولوژيكي و بيوشيميايي طالبي تو سبز ساوه‌اي در واكنش به پيوند و رژيم‌هاي آبياري

Evaluation of some characteristics of morphological, physiological and biochemical of musckmelon (Cucumis melo L. ″Tosabze Saveh″, landrace) in response to grafting and irrigation levels

در اين بررسي، طالبي تو سبز ساوه‌اي پيوندشده روي فرو-آر-ذ (Ferro-RZ)، شينتوزا (Shintozwa)، همراه با گياهان طالبي خود پيوندي و طالبي غير پيوندي با سه رژيم آبياري شامل 100 درصد (شاهد)، 80 درصد و 60 درصد (بر پايۀ تخليۀ رطوبتي آسان خاك) كه به‌ترتيب 5792/21، 4815/20 و 3867/60 مترمكعب آب در هكتار به مدت 84 روز پس از انتقال نشاء، به‌صورت آزمايش صحرايي با طرح آماري كرت‌هاي خردشده در قالب بلوك كامل تصادفي در كرج اجرا شد. تجزيۀ واريانس مربوط به فنول كل و كل مواد جامد محلول ميوه نشان داد كه تفاوت معني‌داري بين پايه‌هاي مورد آزمايش وجود ندارد. بيشترين (68/07درصد) و كمترين (59/09 درصد) شاخص آماس ياخته‌اي برگ به ترتيب در طالبي تو سبز ساوه‌اي پيوندي با پايۀ تجاري كدوي شينتوزا و طالبي خود پيوندي مشاهده شد. همچنين با كاهش حجم آبياري ظرفيت پاداكسندگي (آنتي‌اكسيداني) ميوه افزايش يافت، درحالي‌كه تفاوت معني‌داري از نظر ميزان ويتامين ث ميوه‌ها وجود نداشت. همچنين تفاوت معني‌داري در كارايي نظام نوري 2 (فتوسيستم II) بين پايه‌هاي كدو و گياهان شاهد (غير پيوندي و خود پيوندي) وجود داشت. مقايسۀ ميانگين‌ها نشان داد كه بيشترين (31/22 تن در هكتار) و كمترين (23/85 تن در هكتار) عملكرد كل در هكتار به ترتيب به گياهان پيوندي با پايۀ شينتوزا و گياهان خود پيوندي اختصاص داشت. بررسي محتواي عنصرهاي كاني برگ گياهان نشان داد كه درصد افزايش نيتروژن كل برگ در تركيب پيوندي طالبي تو سبز ساوه‌اي روي پايه‌هاي دورگۀ (هيبريدي) فرو و طالبي تو سبز ساوه‌اي روي شينتوزا در مقايسه با شاهد (طالبي تو سبز ساوه‌اي غير پيوندي) به ترتيب 18/14 و 19/02 درصد بود.

In this study musckmelon landrace of ‘Tosabze Saveh’ was grafted on rootstocks that including ̔Ferro-RZ̕ and ̔Shintozwa̕, also own-rooted and ungrafted plants with three irrigation levels of 100, 80 and 60 percent (based on readily available water depletion) that water were used 5792.21, 4815.20, 3867.60 m3 ha-1 respectively for 84 days after transplanting under field experiment as split plots based on randomized complete block design was carried out in 2014 in Karaj. The analysis of variance of fruit phenol and total soluble solids were demonstrated that there was no significant difference between the rootstocks. The heighest (68.07 percent) and the lowest (59.09 percent) leaf relative water content, were found in ‘Tosabze Saveh’ grafted on ̔Shintozwa̕ and self-grafted respectively. The results showed that with increasing water stress the antioxidant capacity of fruits increased while not significant differences of the amount of vitamin C fruits there. Also it is significant difference in regarding to efficiency of photosystem II was found between the cucurbita rootstocks and control plants. The means comparisons showed that heighest (31.22 ton. ha-1) and the lowest (23.85 ton ha-1) total yield per hectare was recorded in plants that grafted onto ̔Shintozwa̕ and own-rooted respectively. Assessment the contents of mineral elements of leaves showed that the increasing percentage of total nitrogen in melon ̔Tosabze Saveh̕ grafted onto ̔Ferro-RZ̕ and ̔Shintozwa̕ in compared to control (non-grafted) were 18.14 and 19.022 percent respectively.