شوقِ وصل: تحليل شعر « اي شوقِ وصل و شورِ شهادت » تقي پور نامداريان بر اساس دستگاه انديشگي سهروردي در قصه غربت غربي

Ecstasy of Reunio‎n: An Analysis of the Poem "Ay Shauq-e Wasl va Shoor-e Shahadat" by Taghi Pournamdarian Based on Suhrawardi Thoughts in Qissat al-Ghorbat al-Gharbiyya

سهروردي ( 549؟-587 ق) يكي از مؤثرترين شخصيت هاي عرفاني و فلسفي در تاريخ فرهنگ ايران و جهان اسلام و بنيان گذار مكتب اشراق است. در دستگاه انديشگي وي، وقوف بر غربت انسان در جهان و شوق بازگشت به موطن نخستين جايگاهي خاص دارد. اين موضوع به طور عمده در آثار رمزي وي، به ويژه در رساله قصه الغربه الغربيه به زيبايي مجال طرح يافته است. در اين پژوهش سروده پورنامداريان با نام « اي شوق وصل و شور شهادت » از مجموعه شعر رهروان بي برگ ( 1382 ) كه در حال و هواي « شهادت » سروده شده و بيش از هر چيز مبتني بر دستگاه فكري سهروردي در رسالۀ پيش گفته است، به روش تحليلي و با رويكردي انتقادي بررسي شد. نتايج تحقيق نشان داد با توجه به آثار پژوهشي شاعر در حوزه فلسفۀ اشراق و سهروردي پژوهي، قصۀ غربت غربي به طور مستقيم زمينه ساز آفرينش سروده يادشده با حال وهواي « مرگ و حيات » و به ويژه گزينش مرگ آگاهانه (شهادت) در بستر مفاهيم عرفاني شده است.

Suhrawardi (549?-587 AH) is one of the most influential mystical and philosophical figures in the history of Iranian and the Islamic world as well as the founder of the Suhrawardi School of thought (Spiritual Enlightenment). According to Suhrawardi, being aware of the absolute loneliness of human in this world and his desire to return to his primordial homeland is of much importance. This theme is very beautifully projected in his mystical works; especially in Qissat al-Ghorbat al-Gharbiyya (A Narrative of Western Solitary). In this study, an analytical and critical approach is employed to analyze a poem by Taqi Pournamdarian titled "Ay Shauq-e Wasl va Shoor-e Shahadat" (Thou, Ecstasy of Reunio‎n and Passion for Martyrdom) taken from his poetry collection named "Rahrowan-e Bibarg" (Wayfarers of the Desert) 2003. The overall theme of this poetry is martyrdom. The subject matter of this poetry is more or less similar to that of Suhrwardi's mystical work mentioned above. The results of this study indicate Taqi Purnamdarian's deep knowledge of the mystical philosophy of Suhrawardi and his “Qissat al-Ghorbat al-Gharbiyya” which is the primary source for Purnamdarian‟s above mentioned poem, composed with an atmosphere of "life and death", specially a chosen death (shahadat) based on the philosophy of enlightenment.