زنان، اسوه هاي پايداري در دو رمان باكثير و حسين فتاحي

Women as Examples of Resistance in Two Novels by Bakasir and Hossein Fatahi

ادبيات در دو شاخه نظم و نثر از ديرباز روايت گر وقايع و حوادث جامعه ، به ويژه مبارزات و مقاومت هاي مردان و زنان نستوه و مبارز در برابر ددمنشان ستم پيشه بوده است كه در اين ميان، ادبيات اسلامي و دفاع مقدس در روايت و تصويرِ مقاومت هاي زنان، نقشي پررنگ و مؤثّر داشته اند؛ لذا اهتمام به ادبيات پايداري با نگاهي اسلامي از مهمترين رويكردهاي فكري نويسندگان معاصراست؛ آناني كه از نزديك در جريان جنگ حضور داشته اند و بعينه مظلوميت ملّت خويش به ويژه زنان را ديده اند. علي احمد باكثير رمان نويس معاصر و متعهد عربي و حسين فتّاحي نويسنده معاصر ايران از جمله روايت گرانِ اين مقاومت و پايداري اندكه در آثار خود به خوبي از زن و تجلّي حضور او در عرصه هاي پايداري سخن - رانده اند؛ آنان سيماي بانوي مسلمان را ترسيم كرده اند تا از پايداري زنان در دوراني خبر دهندكه چشم استعمارگران به كشورشان خيره مانده بود و اين زنان بودند كه با نگاهي واقع بينانه، شرايط جنگ را پذيرفتند و دوشادوش مردان قدم به عرصۀ پايداري نهادند. در اين مجال برآنيم كه با استفاده از مكتب آمريكايي ادبيات تطبيقي و روش توصيفي - تحليلي با تكيه بر رمان سيره شجاع با كثير و عشق سالهاي جنگ حسين فتّاحي به تحليل مقاومت هاي زنان مبارز و پايدار و تأثيرعشق در اين پايداري به ويژه سميه و نرگس بپردازيم كه نتايج به دست آمده حاكي از تاثير روحيه اجتماعي و عشق به همسر و وطن در پايداري اين دو زن نستوه در ابعاد و جنبه هاي مختلف حيات فردي و اجتماعي از جمله مشكلات زندگي شخصي و مشاركت عملي در مبارزات پشت جبهه است.

Literature in the form of prose and poetry has served as the narrator of realities and happenings of the society, especially the struggles and resistance of heroic men and women against cruel oppressors. Meanwhile, Islamic and Holy Defense literatures have had a prominent and effective role in narrating and depicting the resistance of women. Therefore, dealing with resistance literature has been an obsession for contemporary authors who have experienced war at first hand, and witnessed the oppression of their people, especially of women. Ali Ahmad Bakasir, the committed cotemporary Arab novelist, and Hossein Fatahi, the cotemporary Iranian novelist, are among these narrators of resistance who have spoken perfectly about women and their role in the issue of resistance. They have depicted Muslim women to relate their acceptance of war and its conditions with a realistic view. Through a descriptive-analytical method, and relying on two novels: “Sirat Shojae” by A. Bakasir and “Love of War Years” by H. Fatahi, this study discusses the resistance of strong and combatant women especially “Somayeh” and “Narges”. The results show the resistance of these two heroine women in various aspects and prospects of individual and social lives including resistance against problems of personal life and practical participation in struggles behind the frontier.