بررسي و مقايسه پروتوتايپ در رمان هاي زمين سوخته و زمستان 62

A Study and Comparison of Prototype in the Novels „Zemestan 62‟ (Winter 1982) by Esmail Fasih and „Zamin Soukhteh‟ (Burnt Earth) by Ahmad Mahmoud

نمونه هاي اوليه اي در زندگي واقعي هر نويسنده وجود دارد كه به نوعي ذهن وي را براي آفرينش يك يا چند شخصيت برمي انگيزد. نويسنده با استفاده از اين ابزارها و مواد خام و نيز نيروي تخيلش دست به خلق كاراكترهاي داستاني اش مي زند. اين پژوهش برآن است تا با روش توصيفي- تحليلي به تعيين پروتوتايپ هاي رمانِ « زمستان 62 » از « اسماعيل فصيح » و « زمين سوخته » از « احمد محمود » بپردازد. براي رسيدن بدين منظور، ابتدا شخصيت هاي اصلي و فرعي رمانها مشخّص و از لحاظ ساختاري تحليل مي شوند. پس از آن نوع پروتوتايپ مشخّص و در عين حال با هم مقايسه مي گردند.برآيند تحقيق نشان از آن دارد كه « اسماعيل فصيح » در آفرينش آد مهاي داستاني اش در « زمستان 62 » « پروتوتايپ هاي طبقاتي و پروتوتايپ در زندگي خصوصي نويسنده » استفاده نموده است احمد محمود در خلق كاركترهاي رمانش در « زمين سوخته » از پروتوتايپ هاي طبقاتي و تاريخي بهره برده است هر دو نويشنده در خلق شخصيت هاي داستاني شان از ا « پروتوتايپ طبقاتي » استفاده كرده اند با اين تفاوت كه آنها گروه هاي مختلف اجتماعي را انتخاب نموده اند فصيح طبقه روشنفكر و تحصيل كرده و احمد محمود گروه ها و طبقات آسيب پذير جامعه را در دوران « جنگ » به عنوان پروتوتايپ كلي اثر خود برگزيده اند آنها تلاش كرده اند؛ تا در وجود يك يا چند شخصي رمان خود، ويژگي هاي اجتماعي، سياسي، اقتصادي و رواني اين گروه ها را به تصوير بكشند.

There are some primary models in real life of each author, which on some levels motivate his mind to create an artwork. Through using these primary models and his imaginative mind, the author creates characters. In this study, the prototypes of two novels, i.e. „Zemestan 62‟ by Ahmad Mahmoud and „Zamin Soukhte‟ by Ismael Fasih, will be specified in a descriptive-analytical method. Firstly, the main and minor characters will be identified and structurally analyzed. Then the type of prototypes will be specified and compared with each other. Results show that Ismael Fasih created his characters in „Zemestan 62‟ by using „classified‟ and „private life‟ prototypes. Ahmad Mahmoud, on the other hand, in creating his characters in „Zamin Soukhte‟ used „classified‟ and „historical‟ prototype. Both authors in creating story characters used „leveled prototyped‟ with the difference that they have chosen different social groups of people. „Fasih‟ in his „Zemestan 62‟ used „intellectual‟ and „educated‟ social class people. On the other hand, Mahmoud illustrated „vulnerable groups of the society‟ during war time. They have tried to illustrate social, political, economic, and mental qualities of these classes in their characters.