عنوان مقاله :
بررسي روايي و پايايي نسخه فارسي شاخص توانايي انجام كار و ارتباط آن با شاخص‌هاي آمادگي جسماني در كاركنان شهر كرمانشاه
عنوان به زبان ديگر :
The Validity and Reliability of the Persian Version Work Ability Index and Its Relationship with Physical Fitness Indicators Among Employees in Kermanshah
پديد آورندگان :
يوسفي، بهرام دانشگاه رازي , احمدي، بهشت , حسني، زهره دانشگاه رازي
كليدواژه :
روايي محتوا , آمادگي جسماني , توانايي , انجام كار , روايي افتراقي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف اعتباريابي و رواسازي نسخه فارسي شاخص توانايي انجام كار و ارتباط آن با شاخص‌هاي آمادگي جسماني در ميان كاركنان شهر كرمانشاه در نمونه‌اي به حجم 868 نفر (250 زن و 618 مرد) كه به روش نمونه‌گيري چند‌مرحله‌اي انتخاب شدند، اجرا گرديد. ابزار مورداستفاده در پژوهش، پرسش‌نامه و تست‌هاي جسماني بود. رواييپرسشنامهها به وسيله خبرگان، تحليل عامل اكتشافي و تأييدي بررسي وپايايي از طريق آلفاي كرونباختأييد شد. درنهايت، تحليل داده‌ها با استفاده از ضريب هم‌بستگي و رگرسيون هم‌زمان صورت گرفت. تحليل مؤلفه‌هاي اصلي با چرخش واريماكس، دو عامل ادراك سلامتي مرتبط با توانايي انجام كار (41/86 درصد واريانس) و سلامت ـ بيماري مرتبط با توانايي انجام كار (19/47 درصد واريانس) را در ساختار شاخص آشكار مي‌نمايد.نتايج روايي هم‌گرا نيز نشان‌دهندۀ هم‌بستگي بالايي بين سؤالات عوامل توانايي انجام كار مي‌باشد. شايان‌ذكر است كه هم‌بستگي درون‌طبقه‌اي (72/81-0/0) در حد بالايي قرار دارد. علاوه‌براين، ميانگين امتياز شاخص توانايي انجام كار در ميان كاركنان با غيبت كمتر (40/46 امتياز)، بالاتر از ميانگين امتياز كاركنان با غيبت بالاتر (32/04) بوده و آلفاي كرونباخ شاخص توانايي كار (0/74) در حد قابل‌قبولي مي‌باشد. همچنين، شاخص‌هاي برازش تحليل عاملي مرتبۀ دوم، وجود دو عامل را تأييد نموده و مدل دو‌عاملي، برازش بهتري نسبت به مدل تك‌عاملي دارد. تحليل رگرسيون نيز حاكي از آن است كه تست‌هاي آمادگي جسماني، پيش‌بين‌هاي توانايي انجام كار در ميان كاركنان مي‌باشند. درمجموع، مي‌توان گفت كه نسخة فارسي توانايي انجام كار، ويژگي‌هايروان‌سنجي قابل‌قبولي در ميان كاركنان دارد.
چكيده لاتين :
The aim of this study was to evaluate the validity and reliability of the Persian version of work ability index (WAI) and its relationship with the physical fitness indicators of employees in Kermanshah in a sample of 868 (250 females, 618 males) people recruited through multi-stage sampling method. The research instrument consisted of questionnaire and physical fitness tests. Validity of the questionnaire was statistically analyzed by experts, exploratory and confirmatory factor analysis, and its reliability was confirmed by Cronbach's alpha. Finally, the data were analyzed using Pearson correlation coefficient and simultaneous regression model. The principal component analysis with varimax rotation identified two factors, i.e., subjective health-related work ability) 41.86% of the variance) and ill-health related work ability (19.47% of the variance) in the index construct. Results of convergent validity showed high correlation among questions of ability to work. Intraclass coefficient correlation was also high (0.72–0.81). Mean WAI index score was higher among employees with low absenteeism (40.46 points) than among those with high absenteeism (32.04 points). Reliability of the index was acceptable (Cronbach’s alpha = 0.74). Goodness-of-fit indices of second-order factor analysis confirmed the tow extracted factors and two-factor model had a superior fit compared to the one-dimensional model. Finally, multiple linear regression showed physical fitness tests were predicting factors for the work ability among employees. In conclusion, Persian version of the work ability index showed satisfactory psychometric properties among employees.
