بررسي رضايت مندي شهروندان از متغيرهاي فردي مؤثر بر كيفيت محيط زندگي مطالعه موردي: مراكز محلات مسكوني شهر اهواز

يكي از فاكتورهاي مهم در اداره كردن و مديريت نواحي سكونتي شهري سنجش كيفيت محيط مي باشد. كيفيت محيط هاي مسكوني موضوعي مهم در مديريت شهرها به ويژه كلانشهرها است. علاوه بر اين امروزه با توسعه تكنولوژي روز به روز بر اهميت توجه به كيفيت محيطها به ويژه محيطهاي مسكوني (كه 60 درصد و گاهي هم بيشتر از مساحت شهر را اشغال كرده است. بيشتر مي شود. نوع پژوهش، از نظر هدف كاربردي و توسعه اي، از نظر روش انجام تحقيق، توصيفي- تحليلي مي باشد. ويژگي هاي سن، جنس، سطح تحصيلات، رضايت اقتصادي و وضعيت سلامت به عنوان ويژگي هاي فردي و مستقل در اين زمينه شناسايي شده اند، تا تأثير آنها بر رضايت مندي از كيفيت محيط مورد تحليل قرار گيرد. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران با در نظر گرفتن فرضيه حداكثر ناهمگني، براي محدوده مورد نظر 384 نفر محاسبه شد. به منظور تحليل داده ها و محاسبه از روشهاي آماري نظير توزيع فراواني، آزمون تك نمونه اي T، ضريب همبستگي اسپيرمن، في و كرامر، رگرسيون و آزمون دوربين واتسون استفاده شده و براي تحليل نتايج داده ها از نرم افزار SPSS بهره گرفته شده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه متغير جنسيت در ادراك محيط تأثير گذار است، وضعيت تأهل در هر دو جامعه مورد تأييد قرار گرفته است ولي رضايت اقتصادي تنها در محله عامري رضايت بخش نبوده است و تأييد مي شود، در حالي كه تأثير همين عامل در محله كيانپارس رد شده است. نتايج تحليل رگرسيوني نشان مي دهد كه بعد مشاركت اجتماعي در امور شهري و بعد سلامت جسماني در هر دو محله باعث نارضايتي از كيفيت محيط زندگي شده است. ميزان اين نارضايتي در محله عامري بسيار بيشتر از محله كيانپارس مي باشد. پيشنهاد مي شود شبكه اي از فضاهاي باز و فضاهاي تفريحي، گذران اوقات فراغت، ورزشي و گردشگري و سيستم حمل و نقل عمومي و همگاني، خدمات و تسهيلات، فعاليتهاي فرهنگي و آموزشي در محلات مسكوني براي ارتقاء كيفيت زندگي ساكنان توسعه يابد.