كليدواژه :
روسيه , گرجستان , صفويان , منازعات , شاهزادگان گرجي
چكيده فارسي :
موقعيت راهبردي گرجستان، آن را از زمان‌هاي دور در منظومة منافع قدرت هاي بزرگ ايران، عثماني و روس ها قرار داده بود و هر يك به فراخور منافع خويش، سياست هايي نظامي و ديپلماتيك در آنجا به‌كار مي‌گرفتند. اين موضوع، گاه تنشها و منازعاتي طولاني بين آنان را به‌دنبال داشت. چنان‌كه تحقق انديشه هاي اقتصادي و سياسي تزارهاي روسيه و صفويان در منطقة قفقاز در تقابل با عثماني و مبارزه با پيشروي و نفوذ آنان، فقط از راه پيوستگي جغرافيايي بين مناطق مفتوحة قفقاز به‌ويژه گرجستان به‌عنوان يكي از ايالت هاي متبوع و مورد نظر آنان ممكن مي شد. در اين ميان، عملكرد شاهزادگان گرجي در قطع ارتباط و دشمني با دربار صفويان و گرايش به‌سمت روسيه بنابر تمايلات ديني و سياسي، نپذيرفتن ائتلاف براي مبارزه باعثماني از سوي صفويان و سياست روس ها در تحقق انديشة پتركبير با بهره‌گيري از ضعفهاي ايجاد شده در ساختار سياسي و نظامي حكومت صفويان و كاهش تسلط آنان بر گرجستان و اطاعت‌نكردن واليان گرجي از پادشاهان صفوي، سبب سردي و سرانجام تيرگي مناسبات صفويان و تزارهاي روس شد كه سيطرة همه‌جانبة روسيه بر گرجستان را به‌دنبال داشت. اين نوشتار درنظر دارد تا با روش كتابخانه اي و با تكيه بر داده هاي تاريخي به اين مسئله بپردازد كه گرجستان در منازعات عثماني و صفويان چه نقشي داشته است؟ و شاهزادگان گرجي در تشديد منازعات چه نقشي ايفا ميكرده اند؟
چكيده لاتين :
The strategic location of Georgia, have been placed it for a long time in the profits constellation of interests of major powers of Iran, the Ottomans and the Russians, each acting based on their own interests, military and diplomatic policies, which, sometimes in long term caused tensions and disputes between them. As the realization of economic and political ideas of the Tsars of Russia and the Safavid Shahs in the Caucasus was in contrast to the Ottomans, and confronting their advance and influence could only be made possible through the geographical continuity between conquered regions in the Caucasus, especially Georgia as one of their conformable and envisage states. In the meantime, some of the Georgian princes’ actions in disconnection and hostility to the Safavid court, and trending toward Russia, according to religious and political tendencies, rejection of coalition with Safavids to fight the Ottomans, and Russians policy to realize the idea of Peter the Great, using political and military weaknesses in the structure of Safavid government, loss of their control over Georgia and Georgians governors’ disobedience toward Safavid kings, resulted in the cold and eventually strained relationship between Safavid and the Tsars, ultimately leading to Russian immersive domination over Georgia. This paper intends to answer the following questions, using the review of documents method and based on historical data: What was the Georgia’s role in conflict between Ottomans and Safavids? And what was the role of Georgian princes in intensifying this conflict?
